Bij het rijden in onze eigen bak merk ik dat die toch wel erg smal is voor Lightning die sowieso al moeite heeft met zijn balans. Hij struikelt en glijdt regelmatig uit. Dat bevordert het vertrouwen van mij niet, iets dat hij juist nu nodig heeft met het hoofdschudden. Daarom nam ik me al weken geleden voor om ergens in een grote binnenbak te gaan rijden met een goede bodem.
Helaas kwam dat er steeds niet van. Het sneeuwde bijvoorbeeld vaak en de avonden zijn er net te kort voor na het werk. Of ik krijg de trailer niet uit de bak. Vandaag ging ik het proberen (omdat we zondag een clinic hebben en ik wat eerder thuis was vandaag) en het lukte! Toen de trailer toch achter de auto hing, ben ik Lightning maar gaan halen. Op naar de bak in Genhout! Die is namelijk 25x70m!!
Toen we daar kwamen was Lightning erg wakker. Ik meteen weer nerveus natuurlijk, terwijl ik wéét dat hij niks doet. Ik heb om mezelf gerust te stellen dan maar twee rondjes door de bak gelopen en toen pas opgestapt. Lightning had wel wat energie, en dat betekende dat hij lekker doorliep. Helaas struikelde hij toch weer veel, nu ook achter. Ik kon alleen maar negatieve dingen denken: "dadelijk vallen we weer", "dadelijk schrikt hij", "zie je nu wel, hij is niet goed, ik moet hem niet rijden, nooit meer", "mijn angst gaat ook nooit weg, waarom is het nu weer zo erg?", "oh nee, de andere ruiters gaan weg, zou Lightning wel rustig blijven?",
"Stel je niet aan, domme doos", zei ik tegen mezelf. Ik lijk soms net zelf een paard. Ik zie overal spoken! Maar na een tijdje ontspan ik me dan toch. De oplossing bij paarden is vaak om ze aan het werk te zetten, dan hebben ze geen tijd om na te denken. Bij mij is dat net zo ;). Dus we gingen lekker draven en oefeningen doen. Hij liep best goed en voorzichtig liet ik hem in galop gaan. Dat ging ook goed, wat een opluchting!. Hij viel er een paar keer uit, maar in zo'n grote bak hoef je niet op te letten of er net een bocht aankomt of een glad stuk. Overal heb je ruimte zat!
Gewoon even lekker doordraven en galopperen was zo heerlijk om te doen. Er zat zelfs wat zweet rond zijn oren. En ik voelde me heerlijk. Dat had ik ook weer overwonnen! Dat heerlijke gevoel van goed gereden te hebben was alweer zo lang geleden. We komen er wel weer...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten