vrijdag 22 juli 2011

Een dag te laat...

Woensdag heb ik Lightning naar Eron gebracht, en gisteren (donderdag) belde zowel Raarhof als stal Wiertz op dat er per direct plaats was! En nu dan? Ik hàd een plan - weg plan.

Nu moet ik een beslissing nemen: zet ik Lightning voor de winter al 24h buiten in een grote kudde? De twijfel slaat toe…

Is hij niet te macho voor in de groep? Bij twee eerdere pogingen trapte hij de ruinen de wei uit of werd zelf de wei uit getrapt omdat hij er met de merries vandoor ging. Nu is er blijkbaar genoeg ruimte, maar krijgt hij dan voldoende rust? Mede door de eerste reden zie ik het gebeuren dat hij uren lang bezig kan zijn met het bij elkaar houden en verdedigen van zijn merries. Het is zeker natuurlijk gedrag, maar ik wil graag onnatuurlijke dingen doen zoals op hem rijden.

Het alternatief (Wiertz) is een gewone stal waar ze ’s nachts binnen staan. Hij is dan op zijn gemak, maar kan zijn eigen omgeving niet beïnvloeden. Dat veroorzaakt stress (is wetenschappelijk onderzocht en ik merk dat ook). Bovendien vind ik altijd dat ze te weinig buiten staan (en dan is dat bij Wiertz nog zoveel mogelijk). Tot nu toe is hij wel erg op zijn gemak in een stal en op de wei met maar een ander paard. Dat is voor hem een zorg minder.

Ik had me voorgenomen om het te proberen in de groep, maar dan pas vanaf het voorjaar vanwege het weer en omdat ze dan ook de weiden hebben (meer plaats). Als ik het uitstel moet hij het zowieso twee keer verhuizen. En voor hetzelfde geld gaat het super. Ik zou het fantastisch vinden! 

Oh en had ik al gezegd dat ik zo op vakantie vertrek? En dat ik met Eron het heldere plan heb opgevat om hem op het Europees Kampioenschap uit te gaan brengen (Showmanship èn Horsemanship)?

woensdag 20 juli 2011

Training

Omdat Lightning zondag tijdens de rit zo'n drama maakte, besloot ik gisteren om een deel van de route nogmaals te rijden. De oorspronkelijke route was overigens geen 22, maar 26 km.

Ik was best gespannen omdat hij weer bij zijn merrie weg moest (maandag was dat drama!) en omdat hij zondag niet echt controleerbaar was. Ik dacht "ik probeer het gewoon, en als het niet gaat stap ik af". Hij riep wel wat toen we weggingen, maar deed verder niks. Al snel was hij ze vergeten en stapte hij ontspannen door. Ik reed het stuk van de Kattevennen, dat erg drassig is. Gelukkig glijdt drassige zandgrond veel minder erg dan modderige klei, zeker op blote voeten. Ik heb hem ook wat kunnen laten draven om voor het donker thuis te zijn! De route was ongeveer 10 km. Gek genoeg was hij heerlijk om te rijden, dat had ik totaal niet verwacht. Hij liet zich gemakkelijk sturen, tempo op de zit en ontspannen. Mijn spanning gleed ook zo weg, en ik betrapte me er op dat ik zat te zingen. Ik heb ook maar een paar foto's gemaakt onderweg. Er staan namelijk op dat stuk veel eventing hindernissen. Leuk om naar te kijken, en daar laten we het dan maar bij.

Ik kwam zelfs langs het stuk waar hij zondag op hol sloeg. Dat zag er al lang niet meer zo eng uit als toen, maar toch besloot ik om af te stappen en aan de hand naar boven te gaan. Er was helemaal geen reden toe en volgende keer blijf ik er op! Zeker op de foto zie je de diepte niet :)




De route leidt ook langs de golfbaan Spiegelven:





En toen mocht hij weer bij zijn meisje:

maandag 18 juli 2011

Nieuwe liefde

Onze Cassanova winkelt aan beide kanten van de grens! Deze 3 jarige dame is nu zijn nieuwe vlam. Zijn kudde wordt steeds groter. Ze mag zelfs van zijn hooi eten. Dat kreeg Kavier na een jaar nog niet voor elkaar.
Hij had ook de draad al gebroken omdat ze ook verdedigd moet worden tegen de buren! Kijk dan maar eens dat je hem mee krijgt om te gaan wandelen. Hoe leer je je paard hinnikken af?

zondag 17 juli 2011

Rit Pachtershof

Blijkbaar waren we een van de laatsten die vertrokken, want andere ruiters hebben we niet gezien. Toch deden er 16 combinaties (of ruiters?) mee. De rit voerde door het Nationaal Park de Hoge Kempen in Belgisch Limburg. We volgden een aantal aaneengesloten ruiterroutes waardoor verdwalen lastig was. Alles leek op elkaar en ik betrapte me regelmatig op "was ik hier nou al eerder?" Het was een circel, bleek achteraf toen ik thuis op de kaart keek.

s' Morgens was Lightning redelijk op zijn gemak. Het was immers zijn nieuwe stalling voor een paar dagen. Helaas merkte ik al snel dat de waterbak in zijn stal het niet deed.... nee hè, ik was er nog geen dag! Even gemeld en het werd meteen gemaakt.

Galen arriveerde snel nadat ik alle modder had verwijderd en gezadeld had en we konden vertrekken. Lightning was eerst kalm en Galen stapte rustig achter hem aan. Al vrij snel wilde Lightning echter overgaan in de "laag vliegen" modus en wilde helemaal niet naar mij luisteren. Helemaal de controle kwijt. Een stuk stilstaan hielp niet (hij begon zelfs te hopsen) en ernaast lopen ook niet. Normaal krijg ik hem zo kalm als het aan mij mocht liggen. Na een klein stukje berg af en weer bergop, ging hij er zelfs echt even vandoor! Ik hield hem al tegen omdat hij de laatste tijd denkt dat hij berg op moet springen als een berggeit, maar hij pakte zich bijeen en sprong in blinde paniek naar boven. Galen's ruiter herinnerde me aan de "one-rein-stop". Dankjewel!! Dat hielp me later twee keer toen andere paarden voor ons in galop of draf weggingen. Daar moest en zou hij ook achteraan.
Nadeel is ook nog dat hij zo leert dat hij niet hoeft te luisteren, ik hou me maar vast aan de wetenschap dat een gestrest paard niks leert. Maar de angst onthouden doen ze wel! Ik heb het natuurlijk overgeanalyseerd, maar kan niet bedenken wat er nu was. Ik kwam dus te voet en Galen wel rustig bij de eerste opdracht. We kregen 6 stops met opdrachten en vragen.

De eerste was croquet met een stok van amper een halve meter, een piepklein balletje in het gras en mini poortjes. Te paard uit te voeren natuurlijk. Dat mocht Galen doen! Hij deed dat heel aardig. Zeker omdat hij ook nog wel eens bang kan zijn.
Lightning werd helaas niet kalmer. Weer verder naar de tweede stop, waar ik nog steeds met hem in gevecht was om stil te staan. Dus Galen moest weer aan de bak; dit keer met een ei op een lepel door een krappe slalom. Dat deed hij ook super. De derde stop was lunch en daar begonnen we ons wel op te verheugen. We besloten om een beetje meer door te rijden want we waren nog niet op de helft en waren al 2 uur onderweg. Opeens voelde ik de spanning wegglijden en had ik mijn paard weer terug. Hij reageerde weer zoals normaal en ik kon hem op de zit tussen bomen door op een kronkelig pad laten draven. Daarna konden we ook even galopperen.

Toen kreeg Galen het op de zenuwen en begon met zijn hoofd te zwaaien en soms gewoon te galopperen terwijl Lightning draafde. We kwamen na 3 uur op het lunchpunt aan waar we een raadsel kregen. De paarden mochten ook even grazen.
We waren net weer op weg toen Galen zich jammer genoeg verstapte en we in stap verder moesten. Hij mankte echt erg, maar met de rustige beweging ging het snel beter.
Stop 4 was "spijkerpoepen". Dat heb ik dan gedaan, dit was een naast het paard opdracht. Stop 5 was hoefijzerwerpen en deed ik ook. Vanaf toen was het niet meer ver en hebben we er samen naast gelopen. Eenmaal aan de finish was er de laatste opdracht: kerstboom optuigen. Eerst even kijken of hij niet bang was voor een witte kerstboom in de rijbak, maar die zag hij niet staan. Dat was best leuk om te doen en we kregen redelijk wat opmerkingen over zijn kalm karakter.

Omdat we pas tegen 6 uur aankwamen was iedereen al naar huis. De prijzen waren ook al vergeven...

Lightning vond het niet leuk dat Galen weer wegging, maar daarna mocht Lightning in de wei met een nieuw maatje. Dat was een merrie, dus dat ging meteen goed. 

woensdag 13 juli 2011

zaterdag 9 juli 2011

Puzzelstukjes

Vrijdagochtend ben ik weer naar Zutendaal gereden, dit keer voor een andere stal: Pachtershof. Deze stal was me aanbevolen voor Paardencoachnatuurlijk, een natuurlijke stal ook in Zutendaal die echter geen pensionstalling meer doen. Zij hebben 3 mogelijkheden: in een kleine kudde altijd buiten, een privé paddock met stalletje of een privé paddock en ’s nachts binnen. Een privé paddock vind ik niks en er was ook geen gras te bekennen. Een paddock stond vol met St. Jacobs kruiskruid. In de kudde leek me wel wat vooral omdat die zo klein was. Ze hadden ook een buitenbak (40x40) en de Kempen met het Nationaal Park is het mooiste gebied in Limburg om te rijden. Ook het proberen waard. Zij organiseren een rit op de 17e, dus voor dat weekend gaat hij daar sowieso heen.

Door een tip over een western kennismakingdag, kwam ik aan het mailen met de ruitervereniging in Houtem. Zij gaven vrijdagavond westernlessen en ik wilde wel eens gaan kijken. Toevallig kreeg ik een mail terug van iemand die ik ook van Bokt en PRAB wedstrijden kende. Toen ik aankwam bij de les, was er iemand anders aan het rijden die ik ook kende: diegene die op de Raarhof stond. Mooi, dacht ik, kan ik haar zo uithoren over die stal. Ze stond er nog steeds, zei ze, sterker nog, uit haar verhaal bleek al snel dat zij nu de schoondochter was en ze het met haar vriend van zijn ouders had overgenomen! Wat een leuk toeval! En wat kan er veel veranderen op een jaar tijd… Ik ken haar als een overtuigd natuurlijk paardenmens en was meteen een stuk geruster over de stalling. Ze vertelde dat ze een stuk verhard gingen maken voor de winter, meer schuilmogelijkheden, maar hooi- en drinkplaatsen en een rolplek. Ze hadden ook poetsplaatsen en een rijbak. Zaterdag mocht ik komen kijken. Zo liet ze me alles zien en ze waren ook daadwerkelijk al aan het bouwen. Te mooi om waar te zijn en ik kreeg spontaan vlinders in mijn buik. Nu zitten ze vol, maar volgend jaar maken ze nog een groep met alle bijbehorende voorzieningen. Daar sta ik nu dus ook op de wachtlijst!

De enige zorg die ik nog heb, is dat de groep te groot is om voldoende rust te geven aan de individuele paarden. Dat is een kwestie van uitproberen.
Ik heb dus een PLAN!!! (inclusief alternatieven)
1. weekend Pachtershof in Zutendaal voor de rit
2. een maand (ongeveer) naar Eron voor training tijdens mijn vakantie
3. dan na overleg bij Eron blijven of naar Pachtershof, zien hoe het gaat en dan daar blijven of….
4. ….naar Wiertz als daar plaats komt voor de winter
5. Wiertz te vriend houden ;)
6. volgend jaar in de nieuwe groep op Raarhof met Wiertz als back up voor het geval het niet mocht lukken

woensdag 6 juli 2011

Stalkijkdag nr. 2

’s Morgens eerst naar Zutendaal bij stal Crijbohoeve. Aan de telefoon beloofden ze dagelijkse weidegang. Hoelang precies, heb ik door schade en schande leren vragen. Toen ik daar was, hing er een prettige sfeer en de paarden stonden tevreden te grazen in hun privé weide. Dagelijkse weidegang was van 10 tot ongeveer 16h en in de winter alleen tijdens het mesten. Bij slecht weer kwamen ze ook naar binnen. Helaas houdt het dan voor mij al op. De stallen waren ruim, licht en luchtig en werden dagelijks opgestrooid. Ze hadden een rijbak die tevens als paddock gebruikt werd. De mensen waren verder erg aardig.

Toen door naar Susteren (Luxor stables) waar ik afgesproken had met iemand van Bokt. Als Lightning in de groep kon, dan was er 24/7 weidegang mogelijk in de zomer, anders kwamen ze ’s nachts op stal. In de praktijk betekende dat dat ze om 13h naar binnen moesten als de eigenaresse weg moest (3x per week). In de winter was er 1 paddock voor 30 paarden… Ze waren ook erg vriendelijk en ik kreeg zelfs iets te drinken. Die weidegang is voor mij/paard echter een absolute voorwaarde, dus houdt dat ook op.

Ik had ook gehoord van een boer in Raar (Meerssen, camping Raarhof) die 24/7 weidegang had, ook in de winter. Dat klonk me teveel van het goede omdat ze ook droog moeten kunnen staan en aan hun hooi/water kunnen. Lightning stond op een vorige stal ooit in een loopstal, maar daar lieten de andere paarden hem niet aan het eten en drinken. Na 2 maanden was hij mager en depressief. Lopen wilde hij al helemaal niet meer. Ik ken ook iemand die in Raar stond die er toen redelijk tevreden was, maar toch niet helemaal. Ben toch gaan kijken en vond inderdaad alleen een paddock met een overkapping en een wei met wel 20 paarden erin. In mijn ogen kwam de winter langs en stonden ze allemaal tot hun enkels in de prut elkaar te pesten. Ik zag geen bak, geen poetsplaats en geen stalling voor de koets. De boer melde me wel nog dat ik zijn zoon/schoondochter maar even moest bellen, want die namen het over.

Hou deze even vast, want hier komt een leuk “puzzelstukjes” vervolg op!

Na de les met Mia nog in Retersbeek gaan kijken op stal Equi Libre. De eigenaresse had de juiste instelling, maar jammer genoeg te weinig weide en ook pas open na 10h. Er was iemand dressuur aan het rijden op een heel nette manier, dus dat was een pré.
Overal voor- en nadelen!
Als klap op de vuurpijl nog even naar Vijlen naar stal Wiertz. Zij hebben vergelijkbare service met mijn huidige stal. Bij daglicht buiten en ’s nachts binnen. In het weekend zelf doen. Enige nadeel is dat het een half uur rijden is. Als je in het weekend dan 2x per dag moet gaan, ben je al 2 uur kwijt zonder dat je paardgereden hebt. Na veel stallen gezien te hebben, blijft deze favoriet. De eigenaar is ook erg vriendelijk en open. Zijn hond bijt vreemden, maar ik mocht blijkbaar wel binnen komen! Er zijn ook veel faciliteiten inclusief paddocks aan sommige stallen. Er is een binnen- en buitenbak + round pen en je kunt er prachtig uit rijden. De weiden zijn steeds voor 2 paarden samen en grenzen allemaal aan elkaar. Er is geen beschutting, maar er zijn wel bomen aangeplant. Ik heb me op de wachtlijst laten zetten.

Les op Lightning

Dit zijn foto's van haar 3e les en ze kan al aardig zelf sturen. 




dinsdag 5 juli 2011

Gevaarlijk paard





Ik ben deze avond vrij lang op stal geweest. Toch had hij nog geen enkele keer gemest. Hij was wat stijf met rijden en wilde niet van mijn been af. Ik heb ook nog ruim 1,5h staan praten (ik heb nogal wat aanspraak op stal op het moment). Toen ik hem weer op stal zette, viel hij aan op zijn hooi en kreeg meteen kramp. Beetje laten eten, weer eruit en wandelen. Hij bleef er zelf kalm onder, maar zijn buik zag eruit alsof hij buiten adem was. Het was al na tienen, dus ik vroeg me af wat ik zou doen: DA bellen of nachtrust inleveren? Hem zo alleen laten, durfde ik niet. Toch de DA maar gebeld. Hij laat zich alle onderzoek ed. gewoon doen waarop de DA hem dan steeds "gevaarlijk paard" noemt. De spuit haalde niet veel uit, maar hij had niks ernstigs, dus ik heb hem toch maar alleen gelaten. De volgende dag was het beter, maar niet helemaal weg. Ondertussen wel, maar hij heeft echt een paar dagen met een kramp buik gegeten. 

maandag 4 juli 2011

Hartverwarmend

Blijkbaar heeft de staleigenaar al bij meerdere mensen gedreigd om ze buiten te gooien. En maakt hij regelmatig ruzie. Niet dat mij dat helpt, maar de reacties van de stalgenoten zijn echt leuk. Iedereen leeft me en mijn telefoon staat roodgloeiend. Ik mag niet weg! Een enkeling is verbaasd omdat hij voor hun blijkbaar wel aardig is, maar dan is er steeds wel iets. Een speciale wederdienst of iemand die nooit klaagt. Dat krijg ik met mijn temperament t.o.v. mijn paard niet klaar. Ik kan en wil dat niet loslaten. De stal kan het zich ook permiteren, voor mij 10 anderen. Misschien zeurt de volgende niet. Voor mij is afspraak, afspraak. Anderen meten met meer maten. Als je 85 klanten hebt, dan raak je de draad kwijt.

zondag 3 juli 2011

Stalzoekdag

Stal 1: Im Pferden Tal in Horbach (Aachen)
Volpension, maar zelf buiten in binnen zetten. Valt daarom al af.
Half open binnenbak en twee buitenbakken.

Stal 2: Heihof in Landgraaf
1,5 tot 2h weidegang in de zomer, stoffige binnenbak. Ideaal voor de binnenzitters onder ons!
Er zijn dus toch nog veel mensen die het normaal vinden om hun dier hele dagen op te hokken voor hun eigen plezier.

Stal 3: Rodebach
In de winter geen weidegang (dat gaat toch zeker niet?).

Stal 4: Dressuurstal in Landgraaf
Niemand aanwezig, alle paarden binnen

Stal 5: particulier in Meerssen
Leuk (je kan je eigen ding doen), maar geen plaats om te rijden, koets of trailer of kast neer te zetten.

Stal 6: Oensel
Mooi en netjes met binnen en buitenbak. Buiten en binnen zetten zelf doen, open van 10-22h. Met werk lukt dat dus ook niet. Daar trof ik nog een oud stalgenoot die het ook niet ideaal vond en mensen die op mijn huidige stal ook buiten gegooid waren. Hmmm...

De stallen rond Landgraaf heb ik gezien dankzij een stalgenootje dat zo lief was om mee te gaan. 's Avonds was ik bekaf. Wat een stress -"ik vind nooit wat" gevoel...

zaterdag 2 juli 2011

Vertrekken

Vanmorgen kwam de staleigenaar naar me toe om me te melden dat ik toch echt weg moest. Hij wilde er niet meer over praten en ook niet zeggen waarom. Vanwege een ruzie kan dat toch niet zijn? We zijn toch zeker geen kinderen meer? Geen waarschuwing, geen reden, geen opzegtermijn, geen kans meer, gewoon weg. Dat vind ik toch echt wel heel erg jammer. Lightning en Klavier hebben het er zo naar hun zin samen. Kan ik me weer die stress op de hals halen om een nieuwe stal te zoeken. En dat arme dier is weer de dupe. Geen enkele stal doet wat ze belooft en over twee weken gaan we op vakantie.
Ik moest ook meteen weg. Ja, daaaaaaaaaaaaaaaaaàg! Tis geen hamster! Geen auto ter beschikking en een zadelkast van 200 kilo.... zie je het voor je?
Dat zijn van die momenten waarop ik denk "hij gaat met pensioen, ik ben het gez**k beu!".