donderdag 25 februari 2016

Misty kan zich goed ontspannen!


De eerste keren dat ik haar zo zag liggen, was ik er niet helemaal gerust op, maar dit is heel normaal voor haar. Zo doet ze bijna elke dag een middagdutje. Lightning bewaakt haar. Soms droomt ze ook en schopt ze met haar benen en laat ze een "nicker" horen.

Vicky

Sinds de vorige keer waarbij alles eng was en ze steeds bij me op schoot kroop, heb ik voor haar Lightning's oude veulentraining boven gehaald. Ik herlees mijn boeken, artikelen en kijk video's na. Ik ben namelijk niet zo'n natuurtalent, maar dat mag de pret niet drukken.

De keer erna hadden Vicky en ik een korte discussie over dat ze niet uit zichzelf tegen me aan mocht lopen, zelfs niet in mijn richting. Ze moest zich maar ergens anders een uitweg zoeken. Dat had ze vrij snel door en we zetten de trailer klaar om met de veulens te oefenen. Omdat ik juist dat had geoefend "jij gaat waar ik zeg dat jij gaat", was richting trailer lopen niet meer zo'n probleem. Zelfs niet als ze helemaal alleen was (de andere paarden stonden op stal)! Ze wilde eerst niet, maar na een 10 minuten volhouden, stond ze met twee voeten op de klep. Als ze zich druk begon te maken, deed ik iets makkelijks om te kalmeren en dan vroeg ik opnieuw om naar dat enge ding te gaan. Nog wat kleine beloningen erbij (brokjes) en het was geen probleem om met alle vier de voeten op de klep te staan :).

Het is zo grappig om te merken hoe anders ze is dan Lightning. Misty is ook anders uiteraard, maar die train ik niet zo vaak (dat is helemaal niet nodig). Vicky moet ik zeggen dat ze moet bewegen, maar niet HOE. Lightning weet dat hij moet bewegen, maar moet ik zeggen HOE. Vicky is pittiger, maar ook makkelijker. Lightning zal altijd proberen om voor zichzelf de makkelijkste uitweg te vinden, Vicky doet dat niet. Ze zegt twee keer "wil ik niet", en dan doet ze wat je vraagt. Je merkt dat ze veel meer rijpaard is (van nature veel meer verzameld), terwijl Lightning meer als ranchpaard beweegt. Dat gaat een goed paard worden!

PS: vanwege haar gedrag naar andere paarden staat ze niet meer samen in een stal, maar apart :s. Ach ja, er moet er een de baas zijn. Waarom niet een jaarling :s.

PS2: ze heeft het halster van Lightning om van toen hij 2 jaar was

 

Langzaam opbouwen

Sinds de vorige keren waarbij Lightning nogal wat verzet toonde hebben we hier verder aan gewerkt. Geen gekkigheid meer toestaan en de training goed opbouwen.... We wandelden veel in het bos en deden grondwerk in de bak. Langzaam aan ging dat steeds beter en het verzet wordt minder. Hij is nog steeds vrij gestrest in het begin, maar ik heb tijdens de wandelingen gemerkt dat als hij goed opgewarmd is, hij niet meer zo gek doet.

Het ging met ups en downs.... Zo had hij vorig weekend een slechte dag; hij liep kreupel op de cirkel. Dan maar wat rek en strek oefeningen doen. De dag erna had hij koliek. Niet ernstig, maar hij lag de halve middag in het zand te draaien. Uiteraard heb ik getwijfeld of ik de dierenarts moest bellen, maar hij bleef er redelijk rustig onder. Ach ja, iedereen heeft wel eens buikpijn, toch? 's Avonds was het weer over.

Vandaag had ik er weer eens een zadel opgelegd. Zo gingen we met zadel en al wandelen in het bos. Elke keer als hij zijn neus onder mijn arm in steekt (slechte gewoonten sluipen en zo in...), vraag ik om iets: omdraaien, rond een boom, over een boomstam, draven, stoppen, etc. Alles verliep soepel en toen hij goed warm was, ben ik erop gaan zitten: in stap een lange berg op: goed voor de spieren! Daarna hebben we zelfs nog gedraafd zonder hoofdschudden :). De laatste jaren kon ik niet meer goed alleen met hem naar buiten: hij wilde nogal wel eens erg gespannen zijn. Vandaag was hij weer zijn normale ontspannen zelf, het paard waar je overal mee kan komen.

We zagen nog twee herten, maar je ziet ze niet op de foto

PS: kunnen paarden jaloers zijn? Toen ik terug kwam, duwde Misty zich tussen ons in; zij wilde aandacht hebben! Andersom heb ik het ook al meegemaakt.

donderdag 11 februari 2016

Tussen de buien door

Na een hele dag plensregen was het een uurtje droog... Gauw het bos in om te trainen: ook daar kun je opletten of hij de aandacht wel bij je houdt. Dan schrikt hij nergens meer van. Over boomstammen springen, rond paaltjes slalommen, overgangen van stap naar draf en terug....etc.... Leuk spelen met je pony. Zaterdagavond vroeg ik me nog hardop af wat je met je paard kan doen als rijden te zwaar is: dit dus. Al ben ik er ondertussen van overtuigd dat rijden niet te zwaar is...

"Wat doe jij nou?", lijken de paarden achter hem te denken...

Trainingsmogelijkheid: rechtdoor lopen en dan over het
betonnen randje met het juiste been en weer terug.

Genieten van een beetje zon.

Fysiek of mentaal verzet?

Toen Lightning nog een Lightninkje was, was hij aardig om te zien....

Het trainen/opvoeden van een veulen is al veel te lang geleden! Ik kan me herinneren dat ik altijd heel streng was. Lightning was immers een hengst en ik had alle adviezen ter harte genomen om (letterlijk en figuurlijk) NIET over me heen te laten lopen. Ik gaf hem geen strobreed ruimte en hij was als een droom om mee om te gaan.

Ik vroeg me soms wel af of ik niet tè streng was en toen ik (jaren later) de methode van Marc Rashid ontdekte, greep me dat erg aan en wilde ik ook de VRIENDELIJKE leider zijn.

Langzaamaan slopen er steeds meer slordigheidjes in de training en wordt Lightning heel langzaam brutaler. Hij is van zichzelf niet dominant en dit duurde jaren tot ik mezelf erop betrapte dat ik wel heel veel over zijn gedrag klaagde. Zijn verzet tegen training heb ik altijd puur en alleen op het fysieke gegooid en me niet afgevraagd of het aan mijn houding kon liggen.

Nu beginnen we weer opnieuw met rijden na verbouwingsverlof. Ik ga weer wandelen, longeren, grondwerk, balken en zaterdag zat ik er voor het eerst sinds 3 maanden weer op: wat een verzet! Ik dacht toch zeker niet dat hij daaraan weer ging beginnen??? Fysiek was er (volgens mij) niks mis, hij zette goed onder, voelde soepel aan en ik had het weer opgebouwd. Buiten zijn nek is hij een gezond paard, dus hij moet mij (62 kilo) als stevige E-pony echt wel even kunnen dragen. Van de gekkigheid was hij 's avonds zo stijf als een plank!
 

Zo moet het! Helemaal uit zichzelf!

Gelukkig voor ons haalde ik wat video materiaal boven (hierover later meer :)) en besloot ik hem de dag erna alleen aan de longeerlijn te pakken. Dan kon ik beter zien wat er mis was en kon hij lopen zonder ruitergewicht. In stap ging nog alles prima, maar alles om hem heen was interessanter dan ik. Hoe zou ik dat vroeger opgelost hebben? Juist ja, omdraaien! Boem: daar kwam het verzet! Een explosie van benen en hoofdschudden; alles vloog alle kanten op. Zo ging deze discussie een korte tijd door, maar hij herinnerde zich duidelijk zijn training van vroeger. Zijn hoofd ging omlaag, hij begon te kauwen en lette weer op mij. Hij ging zelfs actief in een goede houding lopen. Alle gekkigheid was weg en we konden verder trainen.

Conclusie: ik was te toegeeflijk geworden. Zijn verzet blijkt op dit moment (voornamelijk) mentaal te zijn. Om fysiek weer sterker te worden, zullen we hier even doorheen moeten, maar ik verwacht dat het niet lang zal duren. We weten allebei namelijk nog hoe het moet! Nu is het belangrijk dat ik beide ervaringen ga toepassen: streng, maar rechtvaardig. Vriendelijk, maar niet toegeeflijk.

PS: ben zo blij met onze nieuwe rijbak!!

woensdag 10 februari 2016

Raad het veulen (deel III)

Nog eerder dan vorig jaar krijg ik de kriebels en begin ik me echt op het aankomende veulen te verheugen. Zal alles dit jaar wel goed gaan? Waar zal ik haar laten bevallen in onze nieuwe locatie? In het zand waar ik ook licht heb, of toch maar in de wei? Laat ik de anderen erbij of beter van niet (zelf wil ze dat niet)? En hoe lang van te voren tref ik maatregelen.

Merries zijn er meester in om je te verrassen....
 
Misty verwacht dit jaar een veulen van de legendarische Paint hengst "Hes Got the Assets". Hij heeft een aantal bekende dekhengsten op de wereld gezet (waaronder Secret Assets en Whata Vested Asset) en een groot aantal nakomelingen doe het goed in de sport. Wij hadden het voorrecht om hem te mogen gebruiken. Hij is ook de opa van Vicky (van vader's kant uiteraard) en we verwachten (hopen) dat deze kleine op Vicky zal lijken.
 
Voor het derde jaar op rij houden we een "raad het veulen". De bedoeling is dat je de kleur en het geslacht raadt en wie het goed heeft krijgt een fles bubbels. Er is geen inleg, het is voor de lol. Als je me goed genoeg kent om me te mailen, bellen, appen of het persoonlijk te zeggen, kun je meedoen. Ieders bijdrage komt in reacties te staan zodat je precies kan nagaan wie er gewonnen heeft.

Dit was de pol van 2014: http://lightningph.blogspot.nl/2014/04/poll.html
En vorig jaar: http://lightningph.blogspot.nl/2015/02/raad-het-veulen.html

Wat zijn de verschillende mogelijkheden?

Kleuren
Dun          (37,5% kans)
Red dun   (12,5% kans)
Bruin       (37,5% kans)
Vos          (12,5% kans)

Met vlekken (op het lichaam) (75% kans) 
OF
Zonder vlekken (25% kans) 

Hengst of merrie

Wat nadere uitleg over de mogelijkheden:
Misty (de moeder) zelf is dun, met witte vlekken. De vader (Hes Got the Assets) is bruin met witte vlekken. De kans op wel of geen vlekken op het lichaam is 75%. Beetje meer info: hiervoor had Misty 7 merrieveulens, allen (red) dun. Drie met vlekken, vier zonder.

Het is de bedoeling dat je me doorgeeft welke kleur je denkt dat het wordt, wel of geen vlekken en het geslacht. Wat denken jullie???

Hes Got the Assets (bruin tobiano)


Misty (dun overo)






vrijdag 5 februari 2016

Onze vorige wei



Alle heggen weg, alle omheining weg :o. Het is bijna onherkenbaar....

Helaas liggen de werken voor onze nieuwe omheining stil vanwege de vele regen. De bus van de hovenier zat gisteren al meteen vast in de modder. Beetje jammer dat de buurman wel al begonnen is met zijn afbraakwerk. De paarden zullen nog even geduld moeten hebben voor ze weer op de wei kunnen.

Op stap met Lightning

In ons mooie bos :). 5km in 50 minuten: hij leert nog doorlopen!

Punkie doet een dutje; vermoeiend hoor, wandelen ;)

Binnenkort kunnen de vogels weer nestjes maken van Lightning's winterhaar!

Dagen waarop alles eng is

Elke paardeneigenaar kent ze wel, de dagen waarop je paard OVERAL spoken ziet. Gisteren was zo'n dag voor Vicky. We hadden overal obstakels neergezet, kratten, planken, balken, pionnen en een tent (die uiteraard omwaaide). De obstakels waren niet eng, maar de alledaagse dingen wel, vooral als je vriendin ook schrikt.

Wat heb ik geleerd?
Beter leren zien wanneer ze gespannen is en gaat exploderen.
Dat je veulens het beste even kunt laten uitrazen als ze op stal hebben gestaan.
Dat het héél lang geleden is dat ik nog voor het laatst met een onbeleerd paard heb gewerkt.
Dat Vicky heel nieuwsgierig is.
Dat een van mijn nieuwe halsters niet sterk genoeg was.
Dat ik moet zorgen dat ik zeker de overhand houd.

Wat heeft Vicky geleerd?
Dat als je je druk maakt, je ook weer kunt kalmeren.
Dat proberen weg te komen zich niet loont. Dat hoop ik toch althans....
Dat andere paarden voor je aan de kant gaan als je ze omduwt of schopt :s
Obstakels zijn leuk!