zaterdag 23 december 2017

Aanpassen

Aanpassen gaat bij ons meestal over de mensen ;).

Onze paarden worden gevoerd met voermandjes die ze om krijgen. Ondertussen hebben hier al heel wat paarden zo gegeten en het gaat bijna altijd goed. Zelfs de jonge veulens hebben het snel door en ook de nieuwkomers hebben geen instructies nodig, het werkt zelfbelonend. Toch komen de jonge paarden, als ze ongeveer een jaar oud zijn, erachter dat je die mandjes ook op het hek of op een ander paard kan laten leunen. Zo kun je makkelijker bij de brokjes, maar......... de brokjes vallen eruit! Dat eerste hebben de paarden wel door, het tweede helaas niet.

Bij Vicky kon ik het oplossen door een canvas zak te nemen, deze deukte in en de brokjes vielen er niet meer uit. Zij gebruikte ook alleen het hek, niet de andere paarden (soms Roxy, maar die was toen nog veel kleiner). Roxy deed het zelf een jaar later ook en zette het mandje op het hek, op Misty of kleine Elsa. Roxy laat zich makkelijk iets leren en met een paar keer streng roepen en als ik erbij kon haar wegduwen, was dat ook opgelost.

Nu kwam Elsa erbij, die zich toch niet zo makkelijk laat overtuigen. Blijkbaar was haar wil om het mandje op Roxy te zetten (en Roxy is zoveel groter, dat het mandje meteen omkiept) zo groot, dat mijn correcties niets uithaalden. Ze wandelde ook altijd met haar mandje rond, en veroorzaakte zo onrust bij Misty die een beetje voedernijd heeft. Het was dan altijd een gedoe waardoor ze niet rustig konden eten.

De laatste weken werd het alleen maar erger en 90% van haar eten eindigde in het zand. Dit probeerde ze wel op te eten, dus dat was ook niet de bedoeling i.v.m. risico op koliek. Wat zou ik dan kunnen doen? Haar ergens anders zetten is hier niet zo makkelijk en ze zou zomaar aan de wandel kunnen met alle gevolgen van dien.

Uiteindelijk besloot ik te proberen om voor haar een emmer aan het hek te hangen aan de kant waar de anderen ook staan. Ik had verwacht dat ze daar niet veel van zou eten, omdat ze het niet echt lust en omdat ze zo graag rondwandelt. Gelukkig bleek dit een schot in de roos. Elsa eet haar emmer leeg zonder knoeien, loopt bijna niet weg, en Roxy en Misty gaan in hun vaste hoek staan en Elsa laat ze met rust. Voor het eerst sinds weken wordt er weer rustig gegeten. En Lightning? Die houdt een veilige afstand van de dames.

dinsdag 19 december 2017

Baby Roxy


19 maanden oud en ze staat hier voor haar moeder Misty (1,58). De foto is op schofthoogte genomen! Het verschil met Elsa is grappig...


Baby-spam

Lightning heeft vakantie (en het doet hem geen kwaad deze keer), en de kleintjes mochten wel wat opvoeding hebben, dus we gingen flink aan de slag met ze. Elk weekend gaan we even iets met ze doen om ze spelenderwijs op te voeden en ervaringen te geven.

19 december: Roxy lag te slapen, dus na wat gekriebel legde ik een been over haar heen. Ze keer er niet van op, maar vond het wel leuk dat ze zo mij schoen kon opeten. Elsa pakt ondertussen mijn muts af.


9 december: met Roxy naar de manege in Oirsbeek. Ze liep (zoals altijd) zo de trailer op en was daar een voorbeeldpony, super braaf. En nee, ik ben niet bijzonder klein.... Roxy is ondertussen ongeveer 1,55 groot (schoft) met 19 maanden! 


9 december: de trailer hing toch nog aan de auto, dus even verder oefenen met Elsa. Dit heb ik alleen gedaan. Paardje laden, paardje kan stilstaan op commando (Roxy niet!), paardje staat zo in de trailer. Dat is een voordeel als je paard het niet meteen doet, je wordt gedwongen het ze fatsoenlijk te leren. Elsa ging namelijk in de voor haar kenmerkende "ezeltjes-stand". Ze zet zich dan schrap en weigert te bewegen. Hier moesten we dus even doorheen. Roxy liep er altijd meteen op, dus daar durf ik niet veel aan te gaan prutsen. Hier loop ik steeds voor haar uit, waardoor het me nog niet zelf gelukt is om de stang erachter te doen. Bij Elsa blijf ik langs de zijkant en lukt dat wel. 

2 december: oefenen zonder tussenschot. De eerste keer ging ze er zo op, maar durfde ze er niet meer af (en daarna er niet meer op!). Nu oefenden we stapje voor stapje. Een stap op de klep, en er weer af, twee stappen op de klep en er weer af, een kwartiertje en een paar stappen later stond ze er rustig op. Even laten staan en kriebelen en een beetje poetsen zodat de trailer niet eng is. 


 19 november: het zeil. In plaats van dat ze het eng vonden, vonden beide dames het leuk!





knuffelen blijft het allerleukst!
26 november: met wat lekkers ging ze er zo in. Eruit bleek lastiger, waardoor er een andere aanpak nodig bleek. 

Hengsten

Druk, druk, druk met de nieuwe hobby: hengsten bemiddelen! Het bloggen schiet er bij in, want er worden advertenties geplaatst, contracten gemaakt, contacten onderhouden, vragen beantwoord, websites gemaakt, etc....

Het leek me al heel lang erg leuk om te doen, maar ik wist niet veel van import en export van bevroren zwemmers (dat is immers het enige dat je nodig hebt van de hengst - no offense). De laatste jaren kwam ik er steeds meer mee in aanraking doordat ik Misty liet dekken door hengsten uit de USA. Ik had dan contact met een tussenpersoon in Europa die alles regelde. Het zaad ligt dan ergens in Europa opgeslagen en het wordt naar het dekstation van jouw keuze verzonden. Zo werd langzaam maar zeker en ongemerkt mijn netwerk steeds groter.

Ik kende een aantal mensen hengsten bemiddelden en toen ik nog eens bij de eigenaar van All Time Fancy aanklopte wanneer hij nu eindelijk eens in Europa beschikbaar kwam, ging het balletje rollen. Ze vroeg of ik iemand wist die haar kon helpen. In eerste instantie verwees ik haar door naar een ervaren bemiddelaar, maar ik trok daarna de stoute schoenen aan en bood aan om haar zelf te helpen. Daar waren we snel uit, al had ik geen idee wat ik voor mijn "diensten" kon vragen.
All Time Fancy

Zo belde ik een bekende in Zweden op en vroeg haar hoe zij dat aanpakte. Zij kreeg jaarlijks een gratis dekking. Dat leek me ook wel wat, maar ik heb alleen Misty om te laten dekken en zij is al voorzien voor volgend jaar. Toeval wilde dat zij zelf ging stoppen en bood aan om de hengst die zij bemiddelde ook over te nemen. Zo had ik er ineens twee! Dit is nog niet helemaal rond met de eigenaar, dus dat hou ik nog even voor me. Ik vroeg verder nog wat rond, maar werd niet veel wijzer.

Kort daarna belde een hengsteneigenaar uit Nederland, de eigenaar van de vader van Vicky "Hes Assets Sense". Of ik wilde helpen met dekkingen verkopen. De hengsten hoeven voor mij niet uit de USA te komen, helpen kan altijd!

Hes Assets Sense
Inmiddels heb ik dus maar liefst drie hengsten in portefeuille :). Het is zo leuk om te doen! Het is voor mij een ideale kleine bijverdienste, zonder dat er een dier of mens onder zal lijden en iets dat ik goed kan. Geef mij maar een stapel papierwerk, iets te registreren en een computer. Ieder zijn ding... Lesgeven gaat 'm niet worden, een manege ook niet en trainen al helemaal niet. Hoefsmid, osteopaat, etc., het passeerde allemaal mijn gedachten, maar was het niet. Dit wel. Ik ga er niet rijk van worden, maar dat hoeft gelukkig ook niet. Het zijn alle drie hengsten waar ik volledig achter sta, gezond en mooi.