zondag 23 februari 2014

Lenteweer

Lala en Lightning, bijna thuis

2 Whisky's genieten van het zonnetje


Lenteweer

Het is nog lekker fris buiten en de zon komt net op. De vogels fluiten en het ruikt naar voorjaar. Ik ga zo met Lightning naar Lala voor een rit :-D

donderdag 20 februari 2014

Voeren met een "voerzak"

Op veler verzoek!

Oorspronkelijk uit nood geboren omdat de paarden elkaar niet met rust lieten tijdens het eten (een met een granen allergie en een krijgt medicatie).... nu een ideale manier om paarden te voeren.


Voordelen:
  • paarden kunnen niet aan elkaars voer waardoor je paarden met allergiën kan beschermen, medicijnen en supplementen kan voeren en voor elk paar een geschikt voer kan geven
  • het geeft rust, paarden vallen elkaar nauwelijks nog lastig
  • voer en supplementen worden niet meer verspild omdat hun neus in het bakje (zak) zit
  • paarden vinden het niet eng en leren het heel snel
  • ideaal bij groepshuisvesting
Omdat ik het in het begin ook maar vreemd vond om een paard met zijn neus uit een zak te laten eten, ben ik op een stal gaan kijken waar ze het al jaren zo doen. Ik heb ook hun systeem precies overgenomen met flexibele bakjes i.p.v. zakken die slecht schoon te houden zijn. Daaraan zit een verstelbaar halster waar de keelriem is afgeknipt.

De eerste paar keer zet ik de bak op de grond en laat het paard zijn neus erin steken. Zo leren ze snel dat het bakje op de grond moet staan om te kunnen eten. Maak het bakje niet te vol! Blijf ook in de buurt voor het geval dat ze ergens aan blijven hangen of het toch lukt om het (half) af te doen. De paarden hier dopen het ook in de drinkbak om ermee te drinken en als "steun".

Zie hier een paar foto's:


compleet!

het halster is met tie wraps aan het bakje vastgemaakt

zorg voor voldoende ruimte zodat je paard goed kan kauwen

in actie

maak het bakje niet te vol

je kan ook touw gebruiken dat verstevigd is
vredig eten

woensdag 12 februari 2014

Training Misty

Na Misty een aantal keren getraind te hebben, valt op dat het weliswaar (minimaal) 12 jaar geleden is, maar dat ze ooit zeker gereden is. Op het bit heeft ze 20 minuten gekauwd voordat het ok was, maar ze stak de 2e keer zo haar neus in het hoofdstel. Het lichte dekentje op de rug: geen reactie. De zware westernpad op de rug: geen reactie. Wapperen met de pad, ermee zwaaien, overal op laten landen, eraf laten vallen, etc.: geen reactie. Gisteren een longeerlijn om de buik, aantrekken, los, weer aantrekken, naar achteren laten glijden, in stilstand en stap: geen reactie.

De zweep vindt ze minder leuk en ze moet er echt aan wennen dat ze niet weg hoeft te rennen als ik met dat ding zwaai. Na een paar keer ben ik al zover dat ik ermee kan zwaaien, haar er overal mee mag aanraken en ze gewoon blijft staan. Pas als ik er mee tik (ik gebruik het ding als een stokje) dan moet er bewogen worden. Tja, bewegen is nog zoiets wat ze niet echt leuk vindt. Daaraan kan je heel duidelijk zien dat zo zowel van bouw als training echt een halterpaard is. Ze beweegt erg stijf nog en ze heeft de gangen van een paard dat eigenlijk te zwaar is voor haar benen. Tuurlijk draagt ze dat veulen nog, maar ze moet pas eind mei bevallen. Je ziet wel dat ze al soepeler is dan een week geleden. Ik longeer haar niet, dat vind ik te zwaar, maar laat haar wel oefeningen doen om sterker en soepeler te worden. Dat gaan we dus herhalen tot het gewoon is geworden.

Wat ook grappig is om te zien is hoe ze haar best doet voor een aai. “Kijk hoe ver ik kan buigen”? Het is niet alleen het loslaten van de druk, maar ook zeker de aai die maakt dat ze net even iets extra’s doet.

Ze maakt in ieder geval ontzettend snel vooruitgang. Ik sla geen stappen over, maar de meeste dingen die nieuw zouden kunnen zijn gaan er heel snel in. Als dit zo doorgaat zit ik er aan het einde van de maand toch nog op!

De volgende keer krijgt ze teugels aan het bit en gaan we de inmiddels bekende oefeningen aan het halster, met het bit uitvoeren.

Toenadering

Afgelopen zondag werd me gevraagd of Misty al toenadering zocht bij de andere paarden. Nee, dat deed ze totaal niet. De hele eerste week stond ze steeds ergens alleen. Niet ver van de anderen, maar ze deed nog niet mee aan gezamenlijke activiteiten. Ze at alleen hooi uit één bepaalde bak en als die bezet was, at ze niet (er zijn 5 bakken voor 4 paarden en die bak is altijd favoriet). Als het regende stond ze buiten, terwijl de anderen onder afdak gingen staan.

Tot maandag, maar één dag later, haar houding totaal veranderd was. ’s Morgens stond ze samen met de anderen hooi te eten en ’s avonds samen met Janka. Janka die daar normaal helemaal niet van gediend is, vond het prima. Ik kan er niet precies een vinger op leggen, maar ze gedraagt zich anders alsof er een klik is. Het is minimaal, maar wel heel duidelijk en een hele opluchting.


Overigens liet Lightning dit weekend duidelijk blijken dat ik wel iets te veel aandacht aan Misty gaf en hèm moest krabbelen. Normaal zoekt hij me uit zichzelf niet snel op.

Janka de boskabouter

dinsdag 4 februari 2014

Een middag vrij

Een zachte winterzon op mijn gezicht
Allebei de paarden getraind
Alle vier de paarden verzorgd
Heerlijk!
Misty (achter) snapt nu ook dat je het emmertje op de grond moet zetten.

Lightning gaat goed vooruit: hij stopte zo uit stap, netjes met zijn achterbenen eronder.

Ze gaan goed samen, vredige taferelen.

zondag 2 februari 2014

Dag 2

Vanmorgen vond ik 4 paardjes tevreden in de wei.
Misty staat meest links hooi te eten en de rest is aan het zonnen.
Ze vonden het niet zo erg dat Lightning weg was voor een ritje...

Gelukkig was het vandaag beter weer dan gisteren en kreeg Misty haar eerste grondwerksessie.
Zolang er stilstaan bij was, was geen enkele oefening een probleem, maar zodra ze moest gaan lopen of zijwaarts bewegen vond ze het niet meer leuk! 
Ze is met 9 maanden vanuit de USA geïmporteerd naar Frankrijk. Als 3-jarige is ze gekocht door de vorige eigenaar die haar 12 jaar lang als fokmerrie heeft gebruikt. Hij heeft haar nooit gereden of getraind. Waarschijnlijk is ze ooit wel gereden, maar wat ze precies nog kent weet ik niet. Daarom beginnen we van vooraf aan. Sommige stappen kunnen sneller gaan, en ik kom vanzelf wel tegen wat ze nog weet en wat niet. Het is de bedoeling om haar recreatief te gaan rijden, maar we wachten eerst het veulen even af voor het grote werk begint.

Vandaag hebben we op halsterdruk naar voren en achteren bewogen en zijwaarts laten nageven. Ook de zweep kwam eraan te pas om te wennen en voor druk te wijken. Verder hebben we met de doek gegooid, gewapperd, op de rug, onder de buik, tussen de benen, over het hoofd... allemaal geen probleem. Wat ze niet zo goed wil doen is haar schouder aan de kant zetten en loopt over de schouder weg, zo over je heen. Her en der zit ook nog wel een spiertje vast, maar ook dat komt wel. Eenmaal op de cirkel toonde ze zich wat minder bereidwillig. Zodra ze om me heen begon te stappen, zwaaide ze wild met haar staart: dat wilde ze niet. Nadat ik aangegeven had dat dat ook rustig mocht, ging het beter.

Later op de middag kreeg ze meteen de vuurdoop in het toeristische Sweikhuizen... een korte wandeling. Dat had ik wat beter moeten opbouwen, want dat was ineens wat veel. Ze bleef luisteren maar vond het wel spannend. Overigens riep ze niet op de anderen, het voordeel van beginnen voordat ze echte maatjes zijn geworden. We kwamen Furi tegen en zo konden ze een rondje samen gaan. De relaties zullen nog wat veranderen, maar nu is Furi de held.

Bedankt iedereen voor de ontzettend leuke reacties en belangstelling. We zijn heel blij met haar!

Nadoen

Lightning wil indruk maken op de nieuwe dame door haar na te doen. 




Misty's eerste dag bij ons

Vrijdagavond om 19:00 kreeg ik bericht van de verkoper dat ze op de vrachtwagen stond, klaar om te vertrekken.

Zaterdagmorgen kon ik haar in Beek gaan halen, ze stond al in een stal en was al gevoerd. Zo had ze even bij kunnen komen. Ze waren 10 uur onderweg geweest, dus dat viel mee.

Onderweg hinnikte ze veel, helemaal alleen op de trailer staan vond ze niks. Bij ons keek ze alleen een beetje gespannen, maar verder niks. We lieten haar in de rijbak en ik ging Lightning halen om kennis te maken.

We hadden ze allebei het halster om gelaten voor het geval dat, maar dat bleek overbodig. Neus aan neus, "jij bent ok".

Toen hebben we ze samen in de wei gezet, dat was beter want daar was gras (amper, maar toch vond ze iets groens te eten). Ze stond een hele tijd in de verte te kijken, want daar is bij ons altijd van alles te zien. Het stalletje vond ze maar eng.


Misty kan wel over de heg kijken.


Na een tijdje had ik gewisseld, want Lightning leek al erg verliefd en wilde Furi en Janka al niet meer erbij hebben. Ik heb toen Misty en Furi samen gezet en ook dat ging meteen goed en ze stonden neus aan neus. Misty was zo rustig en deed totaal niet lelijk of dreigend. Ze rook alleen aan alles en iedereen.

Janka vond dat ze niet aan haar mocht ruiken en legde haar oren plat. Voor diegenen die Janka kennen, meer doet ze niet en andere paarden negeren dat gedrag. Het was grappig om te zien dat Misty daar netjes voor aan de kant ging, wel onder protest.



De hooibakken gevonden onder toezicht van Lightning.
Bij het voeren werd Janka onrustig omdat Furi om het hoekje verdwenen was en vond ik het moment rijp om ze samen te zetten. Snel even afstemmen met de eigenaar en de zorgvuldig opgezette splitsing van de weides werd weer afgebroken.

Welkom Misty, je maakt een leuke eerste indruk!