zaterdag 29 januari 2011

woensdag 26 januari 2011

Nog even gauw naar buiten

De dagen worden langzaam alweer langer en af en toe lukt het dan net nog om even buiten te gaan rijden. De laatste tijd heeft hij onderweg last van spierspanning. Hij begint dan goed maar na de eerste draf/galop heeft hij de bibbers (met bijbehorende schrikreacties van niks). Als ik hem dan weer aan het werk zet is hij erg voorwaarts en heet. Daar doet dus ergens iets zeer. Een vriendin raadde magnesium aan tegen spierspanning, dus dat proberen we.
Ook vond hij het nodig om ergens van te schrikken (een sproeiende tractor in een veld) en zo het verkeer op de Kersboomkensweg even lam te leggen.
Toch kan ik dan intens genieten van het weidse uitzicht in de velden.

maandag 24 januari 2011

Nat weer: smerig paard

Daar kun je geen zadel opleggen, dus gaan we maar wandelen. Het is al donker dus de reflectors om!

Onderweg komen we hoefafdrukken tegen van een erg groot paard       


En hier heb ik ter vergelijking Lightning's voet erin gezet

vrijdag 21 januari 2011

Update

Even een update. Nadeel is dat nu alles samen komt en het zo’n lang verhaal wordt. Lezen mensen het dan nog? Ach, sla deze dan maar over!


Gisteren was het rustig in de binnenbak. Ik besloot daar te rijden omdat er zoveel plaats is èn omdat ik wilde weten of zijn terugval in het galop aanspringen aan de ondergrond lag. Omdat de sneeuw weg is rijd ik nl. weer in de buitenbak. Ik kan misschien best bij het begin beginnen.

Vlak voor oud&nieuw lag er een pak sneeuw op het dak van de binnenbak dat regelmatig met luid gedonder naar beneden kwam met alle gevolgen van dien. Er waren al paarden losgebroken die ongelukkigerwijze er net onderdoor liepen als de sneeuw viel en verder stormden er paarden door de bak. Lightning trok zich er relatief weinig van aan totdat ik een avond alleen was en net al uitstappend langs de poort liep toen het weer eens zover was. Ik vloog van H naar F en belande bijna op F (ik moest de letters leren voor de dressuurwedstrijd!). Hij was echt geschrokken want het was 5 jaar geleden dat hij nog eens ouderwets op hol sloeg en in een bak had hij dat nog nooit gedaan. Normaal is dat niet zo’n probleem, ware het niet dat ik mijn balans verloor en naast mijn zadel belandde. Ik hing nog op het paard, maar het zal hem niet geholpen hebben… Arm paard.

De zondag erna was er dressuurwedstrijd. Er waren weinig deelnemers, dus ik deed ook maar mee. Voor de lol, werd me voorgehouden. Nu weet ik helemaal niks van dressuur behalve dat je voorgelezen wordt en je van letter naar letter moet rijden. Ik had me voorgenomen om de proef van buiten te leren, maar die duurt 5,5 minuten dus dat was toch wel veel. Op de dag zelf even warm gereden en hij liep geweldig. Zo mooi had hij nog nooit gelopen. In de loop van de weken was alles op zijn plek gevallen en waren zijn overgangen soepel, hij droeg zichzelf mooi en regageerde niet overdreven. Na de wedstrijd kreeg ik zelfs het compliment dat je helemaal niet zag dat hij van draf naar galop ging!

Na het warm rijden de proef geoefend. Voorlezen… ikke: “Wat? Waar is de G? Nu? Lichtrijden??? Moet dat??????! Hmm, nog 15 minuten te gaan. Nadat ik de proef op papier had gevolgd met een kaartje van een bak, ging het wel en in de feitelijke proef reed ik maar 1 keer bijna verkeerd. De proef ging soepel, behalve dat hij niet meer vooruit wilde. Ik duwen en duwen, maar weet ook dat je je paard er alleen maar mee verveelt en het niks betekent als je moet loslaten zonder dat het effect had. Meneer is nu al “show smart” aan het worden! We zijn ergens halverwege het deelnemersveld geëindigd. Al met al was het een gezellige dag.
Toen gingen we een weekje op vakantie en had Lightning vrij. Gisteren realiseerde ik me pas dat dat voor hem helemaal geen goed idee is. We zijn bijna terug bij af. Galop is weer moeilijk en doet hem merkbaar zeer. Hij wordt er weer heet van en schiet weer vooruit. Ik zag ook dat zijn billen helemaal zijn ingevallen. Wat moet ik daar toch mee? Bij elke week weg hem naar een trainer brengen? Worden dure vakanties en met het slechte weer ging dat deze keer niet eens.

Hij heeft geen last van zijn rug dit keer, dat ziet er goed uit (tenminste ik kan er op duwen zonder dat hij in elkaar duikt). Hij tilt zijn voeten goed op en struikelt minder. Over balken tikt hij bijna niet meer aan. De oprichting is redelijk. Ook hebben we tempowisselingen geoefend n.a.v. de wedstrijd en dat pakt hij ook goed op. Alleen de stuwing van achteren mist. Hij wil ook extreem laag lopen met zijn hoofd en loopt met zijn neus over de grond als een stofzuiger. En het ligt niet aan de ondergrond… weer eens tijd voor een bezoekje van de fysio. Welke oefeningen zijn goed voor de billen?
Daarbij is hij ook een paar weken bang geweest met rijden. Vooral de eerste keer na de vakantie was hij erg gestrest. We gingen buiten rijden en hij was op een gegeven moment zo bang van rennende ponies dat hij ervan weg wilde rennen. Ik hield hem tegen waardoor ik met een mooi piafferend paard midden op de kruising bij het kasteel in Wijnandsrade stond. Hmm… Eenmaal voorbij hem het veld in gestuurd en met de one-rein stop was het zo gedaan. Weer terug naar de ponies en toen ging het beter. Daarna kwamen we in het bos nog een pony tegen. Mooie oefenening. Daarna ben ik nog een paar keer naar buiten geweest en ook in de bak merkte ik dat hij meer gespannen was dan normaal. Niet zozeer dat hij aan de kant wilde springen of stopte (dat is zijn normale schrikreactie), maar eerder overal van weg willen rennen. Ik kan me zo voorstellen dat dat weer even tijd nodig heeft. Met een geheugen als een paard moet hij zijn bijna-dood-ervaring langzaam verwerken. Zondag waren we weer eens met de fiets gegaan en Lightning vind het altijd erg fijn als zijn grote mensenvriend (= mijn vriend) mee gaat. Ik wordt er haast jaloers van, maar het is zo leuk om te zien hoe Lightning op hem reageert.