dinsdag 30 december 2014

Paints zonder vlekken?

Ora, ons veulen van dit jaar, is een Paint Horse zonder vlekken. De meest gestelde vraag: “wat maken die vlekken nu uit?”

Eerst maar eens beginnen met de op één na meest gestelde vraag: “wat is een (American) Paint Horse?”
Een Paint met meer dan genoeg witte vlekken
Kort gezegd is een Paint Horse een (American) Quarter Horse met teveel wit op het lichaam, oftewel een "stock horse" met vlekken.

Quarter Horses kennen de meeste mensen wel, en terecht, het is het grootste stamboek ter wereld. In de beginjaren van de Quarters werden er echter ook paarden geboren met witte vlekken, het was immers een mengelmoes van alles wat immigranten mee naar de USA hadden genomen. Deze paarden mochten geen Quarter zijn en er werd een nieuw stamboek in het leven geroepen: de American Paint Horse. Verwar dit niet met Pinto, Pinto is een verzamelnaam (en er is ook een registratie/stamboek) voor alle rassen met witte vlekken. Zowel het Quarter als het Paint Horse stamboek is gericht op afstamming (ras), het zijn géén prestatiestamboeken.

Paints mogen gekruist worden met Quarters en met Volbloeden. Zolang een van beide ouders een Paint is en de ander een Quarter of Volbloed, mag je de nakomeling als Paint Horse registreren of die nu bont is of niet. Hier is wel een máár aan: bonte Paints worden in de Regular registratie opgenomen, de niet-bonte krijgen een stempel “Solid Paint Bred” (vroeger Breeding Stock). Hiermee mag je wel fokken, maar op wedstrijd mag je niet in dezelfde klasse starten als de Regular Paints (met witte vlekken). “Onzin”, denk je misschien, maar zo zijn de regels.

Om hier nog een schepje bovenop te doen: een Quarter met teveel wit is een Paint, maar een Paint met te weinig wit is géén Quarter Horse. Sinds een aantal jaren heeft het Quarter Horse stamboek de regels versoepeld, waardoor Quarters met teveel wit toch nog Quarter mogen zijn. Ook mogen ze nog steeds als Paint ingeschreven worden, waardoor deze paarden een dubbele registratie hebben. Zo heb je meer mogelijkheden voor de fok en voor wedstrijden. Hierdoor zijn deze paarden relatief meer waard.
Drie American Paint Horses: twee met (genoeg) witte vlekken en het veulen dat geen witte vlekken heeft

Een Solid Paint (zonder vlekken) is, zeker als het een ruin is, juist minder waard dan een Regular Paint, ongeacht zijn kwaliteit! Dit is de reden dat fokkers het liefst bonte veulens willen en je relatief goedkoop een super goede solid kan kopen. Je kan natuurlijk Paints fokken die altijd witte vlekken doorgeven, maar dan is het opletten dat je niet alleen op kleur fokt. Daarnaast zijn er verschillende vlekkenpatronen die niet allemaal zomaar gecombineerd kunnen worden omdat ze dodelijk kunnen zijn. Solid Paints zul je dus altijd blijven houden en gelukkig worden ze steeds meer geaccepteerd. Wij hebben liever een goede solid, dan een minder goed paard met vlekken. Op kleur kun je immers niet rijden!
een wedstrijd waar het niet uitmaakt: Quarters en Paints rijden samen

www.apha.com

zaterdag 27 december 2014

Pavo 18+

In onze weides loopt een 18-plusser rond.... Furi is zelfs 30 geworden dit jaar, net als haar eigenaar! Pavo had een nieuw voer ontwikkeld voor 18-plussers en zocht testers, dus meldden we  Furi aan. Al gauw waren we drie zakken voer rijker, de test was serieus!

Het voer is aangepast aan de veranderende behoefte van het oudere paard:

Vanaf een leeftijd van ongeveer 18 jaar verandert het lichaam van een paard. De spijsvertering wordt minder efficiënt, voedingsstoffen worden minder gemakkelijk verteerd en opgenomen. Daar merk je eerst niets van, veel paarden kunnen nog prima werken op hogere leeftijd. Ook de behoefte van je paard wordt anders: zo heeft het lichaam meer proteïnen nodig om de spieren in conditie te houden en kan het steeds minder goed suikers verwerken. Op het moment dat je een verandering waarneemt aan de buitenkant, is dat proces al vergevorderd. 
Met Pavo 18Plus verzorg je het ouder wordende paard met alles wat het lichaam vraagt zonder het systeem onnodig te belasten. Deze stofvrije muesli helpt jouw senior om vitaal en fit te blijven. En wanneer er op latere leeftijd gebitsproblemen ontstaan is Pavo 18Plus in combinatie met Pavo SpeediBeet het complete voer voor de dagelijkse verzorging. 

Wat is er dan anders ten opzichte van normaal voer?
  • Boordevol goed verteerbare vezels ter compensatie van verminderde spijsvertering
  • Met essentiële aminozuren voor conditiebehoud
  • Aangepast suiker/zetmeel gehalte voor oudere paarden
  • Extra omega 3- en 6-vetzuren
  • Aangepaste calcium-fosforverhouding
  • Anti-oxidanten ter ondersteuning van de weerstand
  • Extra vitaminen en mineralen
  • Kleine brokjes die gemakkelijk uit elkaar vallen voor paarden met gebitsproblemen
  • Kan droog én nat gevoerd worden
Pavo 18+ mikt daarmee vooral op het lange termijneffect. Persoonlijk denk ik dat je het inderdaad van dit lange termijn effect moet hebben. Op korte termijn merkte ik zelf dat Furi het heel lekker vond en wat zelfverzekerder overkwam. Verder heeft de in totaal 9 kilo pulp die ze krijgt (per dag) ook een enorm effect. Het weer speelt bij haar een grote rol en stress zie je meteen aan haar. Ik heb wel gezien dat ze niet zo snel achteruit gegaan is dit najaar als vorig jaar.

Onder de foto's staat het verslag over Furi en het 18+ voer, geschreven door haar eigenaar.

Zo kennen we Furi!



Hallo lezers,

mijn naam is Tiny en ik ben de trotse eigenaresse van mijn 30 jarige merrie, genaamd Furi.
Furi mag dan het predicaat 18+ hebben, dit gelooft ze zelf niet. Ze is een temperamentvolle jongedame met een frisse geest, alleen werkt het lijf niet altijd mee. Een van de problemen die ik altijd voor probeer te zijn, is het snel afvallen en mager worden van mijn 18plusser.
Met name de winters zijn vaak lastig. Furi staat in een kleine kudde 24/7 buiten op wei, rijdt enkel met mij recreatief in het bos (maximaal 1x in de week) en gaat 2x per jaar naar de paardentandarts. Geen overbodige luxe, want ze heeft amper tanden en een zeer slecht gebit. Ze krijgt naast haar dagelijkse portie hooi dan ook een grotere hoeveelheid bietenpulp en in de winter is dit meer en krijgt ze aanvullend mais of muesli erbij.
Hetgeen ik eigenlijk miste in haar voeding waren de vitamines. Door het vele aanbod weet je vaak niet wat je paard op haar of zijn oude dag nodig heeft. Ik was dus al nieuwsgierig naar de 18+ van Pavo. We hebben dit voer nu bijna 2 maanden uitgeprobeerd.
Furi is overigens sinds 2 jaar gediagnosticeerd met PPID (Cushing) en ook dit heeft zijn invloed op o.a. haar weerstand. Ook haar vacht werkt niet meer optimaal, waardoor ze in de koudere en natte periodes een deken op heeft en extra voer krijgt om de interne kachel aan te houden. Ik heb even gewacht met het beginnen van het voeren van de 18+ aangezien ik net Furi haar medicatie verhoogd had en dus zeker wilde zijn dat een en ander elkaar niet zou beïnvloeden. Furi heeft de afgelopen tijd haar portie bietenpulp gekregen twee maal daags en daarbij per dag 1 kg 18+.
De eerste proeve:
Wat valt op als ik de eerste zak open maak? Een heerlijk uitziende en geurende muesli! Ik zou er spontaan een kom van pakken met wat yoghurt erbij ;). De structuur voelt olieachtig aan, maar niet te vet. Mijn eerste vraagteken of dit droog goed naar binnen gaat bij Furi, wordt al meteen beantwoordt. Furi deelt namelijk graag haar voer al strooiend met iedereen in een straal van 5 meter om haar heen. Daarnaast heeft ze met haar slecht gebit moeite met sommige brokken of muesli ’s. De eerste portie die droog gegeven wordt, gaat er uitstekend in! Ze knoeit niet en eet alles smakelijk op. De eerste keer dat ik de slobbervariant heb geprobeerd (klaargemaakt met kokend water) was tevens een succes. En ook natgemaakt ziet het product er nog smakelijk uit. Wat dat betreft al een pluspunt!
De 18+ wordt iedere dag van te voren klaargemaakt in een grote bak samen met de bietenpulp gemengd, de verhouding water die erbij gaat is aangepast ivm de 18+ aangezien dit behoorlijk wat water op lijkt te absorberen. En ik uiteraard het risico niet wil lopen dat de bietenpulp niet goed genoeg weekt. De 18+ houdt zich ook na een dag weken nog steeds goed. Een voordeel voor mij is tevens als ik Furi wat extra’s wil geven, ik makkelijk een extra portie, droog of geweekt, kan geven.
Over het resultaat na 2 maanden kunnen Furi en ik kort zijn, aangezien Furi nooit dik zal worden en ze niet is afgevallen, is het voor ons geslaagd! Ze ziet er goed uit, zit lekker in haar vel en dat in de winterperiode! Ik ga in ieder geval de 18+ doorvoeren.


Les met twee paarden

Een week na de clinic besloot ik dat het een goed idee was om les te blijven houden. In mijn eentje verval ik te snel in oude gewoonten en ben ik niet duidelijk genoeg wat ik van ze wil.

Vorige week zaterdag ging ik op pad met Lightning en Misty naar de rijhal in de buurt. Nadieh zou Misty rijden zodat er een wat beter stuur op kwam en ik reed op Lightning. Echt ideaal was dat niet want je kunt maar een ding tegelijk, ook als je les geeft, maar om en om ging prima. 

Misty had wat moeite met het zijwaartse werk, maar al heel gauw had Nadieh haar in een mooie verzameling lopen en was verkocht. Ze is het betere paard ten opzichte van Lightning door haar goede bouw en Lightning's beperkingen, maar de stand van haar voorbeen gaat op langere termijn waarschijnlijk problemen opleveren als je haar intensief gaat rijden. Het grappige is dat als je op Misty rijdt, een goed gevoel krijgt. Daar gaat zoveel positieve energie van uit! Ze leert super snel, laat zich door niks van de wijs brengen en zit ook nog eens heel lekker.

Lightning had het deze keer moeilijker, De winter is voor hem echt begonnen en dat uit zich in verzet. Of het stijfheid is, verzuring of iets anders, daar kom ik maar niet achter. Supplementen helpen niet (en weigert hij ook pertinent te eten) en zijn voer is compleet (volgens de fabrikant althans).  Hij vond het heel moeilijk om zijn rug te gebruiken en werd heel zwaar in de mond. Toch moet ik vasthouden, terwijl mijn hele lijf vindt dat ik hem lòs moet laten. Daardoor krijg je een op een neer gezwengel wat voor beiden frustreert. Ik krijg zo voor mezelf een bevestiging dat ik het niet kan en verlies mijn vertrouwen. Toch had ik een paar momenten (ook op Misty even mogen voelen) dat het met de juiste gedachten wèl lukt. Straks hebben we weer les, ik hou het patroon er gewoon even in. 

Buiten de techniek, rij ik ook te weinig. Nu in de winter ben ik blij als 2 keer per week lukt, maar meestal is dat maar één keer. Dat is natuurlijk niet voldoende om enige vooruitgang te boeken als je wil dat je paard sterker wordt en je jezelf wil verbeteren. Met werk, studie en de verzorging van de hele bende, heb ik simpelweg te weinig tijd over. Toch is dat ook een kweste van discipline. Dan moet ik toch maar wat minder slapen of iets verzinnen zodat ik een avond weg kan (en het ook gewoon doen!). Op deze manier lukt het studeren maar 80% en het rijden ook. Ik ga er dus komend jaar voor om mijn energie in het rijden (van Lightning) te steken en geen vervolgstudie te doen. Meteen een goed voornemen voor 2015 :D. En een tweede goed voornemen is om uit te zoeken hoe Lightning met minder pijn kan lopen. Er is iets dat in gras zit, wat niet in hooi zit en maakt dat hij in de winter zo chagerijnig is. 

PS: het volgende bericht wordt er weer een met foto's.... de blog wordt wel heel saai zo ...

vrijdag 26 december 2014

Lala op bezoek

Vandaag kwam Lala op bezoek en kon met Misty kennis maken. De twee dames en Lightning gingen op pad voor een mooie kerstrit op het plateau van Puth. Wat gingen ze goed samen! Misty heeft er een nieuwe vriend en vriendin bij, al vond ze het niet leuk om toe te kijken hoe Lighting samen met Lala uit één hooibak at. Dat doet hij normaal nooit! Nadat Lala weg was, miste Lightning haar wel, zij is toch zijn eerste echte vriendin.


In de schaduw zie je drie paarden naast elkaar :D


PS: vorige week had ik een stukje geschreven dat helaas verschwunden is.... Nu ben ik vergeten wat ik wilde schrijven.... :(

zondag 21 december 2014

Work in progress

Steeds een beetje comfortabeler.... nu zijn alle stallen ook aan de achterkant dicht en regent het niet meer in :D.
Lightning doet maar meteen een dutje

dinsdag 16 december 2014

Clinic Westpoint Stables

Zondag was er een clinic bij Westpoint Stables waarbij je les kon nemen bij Frans van der Meer en Nadieh Haarsma. Van Nadieh had ik al vaker les gehad, maar van Frans nog nooit. Daar begonnen we mee om 9 uur en daarmee was ik als 2e aan de beurt. Een vroege start dus. We hadden les met twee personen tegelijk en er werd eerst aan gymnastiseren gewerkt, daarna aan spierontwikkeling en nog een enkele reiningoefening. Met gymnastiseren was Lightning erg stijf en ik ben weer een paar oefeningen rijker. Daarna moesten we doorrijden! Oei, wat viel dat tegen. Door! Door! Door! Drijven! Drijven! Drijven! Ik hield hem zelf (in gedachten) tegen en zodra ik daarmee ophield, ging hij lópen! Bij het spinnen werkten we aan losse onderdelen en waar hij dat sowieso al best goed kon, kan hij dat nu nog beter.

Na de lunch had ik les van Nadieh en ik koos voor trail. Ook daar kregen we waardevolle tips bij twee figuren: een soort S achteruit en het vierkant. Ik kreeg ook tips om te zorgen dat hij wat minder wiebelig werd omdat hij soms niet wacht op de hulp, maar vast begint.

Tot Lightning’s verassing kwam hij nog een oude bekende tegen: Reata was er ook. Toen hij haar zag, reageerde hij meteen. Toen zij hem zag, hinnikte ze en kort daarna was ze hengstig... Die twee wisten nog waar ze elkaar van kenden!

vrijdag 12 december 2014

Staan paarden graag in een stal?

Hoezo "paarden staan niet graag in een stal als je ze de keuze geeft"?

Rotslecht weer vandaag, volgens de weerman, en ik tref 4 kurkdroge paarden aan. Ze hebben hier de keuze, en vandaag kozen ze ervoor om tijdens de regen onder het afdak te staan.

Paarden horen niet eenzaam opgesloten te in een kleine stal, niet omdat ze daar zelf voor zouden kiezen, maar omdat het mentaal een fysiek slecht voor ze is.

Zoals het argument dat ze zelf niet binnen zouden gaan staan als de keuze hebben, geen argument mag zijn om ze geen schuilhok te geven, mag het feit dat ze nu wel binnen staan ook nooit een reden zijn om ze op te sluiten.

Maak de schuilstal aantrekkelijk genoeg voor een paard (d.w.z. ruim, droog, beschut een voorzien van hooi), en ze benutten de mogelijkheid.