Langzaam opbouwen

Sinds de vorige keren waarbij Lightning nogal wat verzet toonde hebben we hier verder aan gewerkt. Geen gekkigheid meer toestaan en de training goed opbouwen.... We wandelden veel in het bos en deden grondwerk in de bak. Langzaam aan ging dat steeds beter en het verzet wordt minder. Hij is nog steeds vrij gestrest in het begin, maar ik heb tijdens de wandelingen gemerkt dat als hij goed opgewarmd is, hij niet meer zo gek doet.

Het ging met ups en downs.... Zo had hij vorig weekend een slechte dag; hij liep kreupel op de cirkel. Dan maar wat rek en strek oefeningen doen. De dag erna had hij koliek. Niet ernstig, maar hij lag de halve middag in het zand te draaien. Uiteraard heb ik getwijfeld of ik de dierenarts moest bellen, maar hij bleef er redelijk rustig onder. Ach ja, iedereen heeft wel eens buikpijn, toch? 's Avonds was het weer over.

Vandaag had ik er weer eens een zadel opgelegd. Zo gingen we met zadel en al wandelen in het bos. Elke keer als hij zijn neus onder mijn arm in steekt (slechte gewoonten sluipen en zo in...), vraag ik om iets: omdraaien, rond een boom, over een boomstam, draven, stoppen, etc. Alles verliep soepel en toen hij goed warm was, ben ik erop gaan zitten: in stap een lange berg op: goed voor de spieren! Daarna hebben we zelfs nog gedraafd zonder hoofdschudden :). De laatste jaren kon ik niet meer goed alleen met hem naar buiten: hij wilde nogal wel eens erg gespannen zijn. Vandaag was hij weer zijn normale ontspannen zelf, het paard waar je overal mee kan komen.

We zagen nog twee herten, maar je ziet ze niet op de foto

PS: kunnen paarden jaloers zijn? Toen ik terug kwam, duwde Misty zich tussen ons in; zij wilde aandacht hebben! Andersom heb ik het ook al meegemaakt.