s' Morgens was Lightning redelijk op zijn gemak. Het was immers zijn nieuwe stalling voor een paar dagen. Helaas merkte ik al snel dat de waterbak in zijn stal het niet deed.... nee hè, ik was er nog geen dag! Even gemeld en het werd meteen gemaakt.
Galen arriveerde snel nadat ik alle modder had verwijderd en gezadeld had en we konden vertrekken. Lightning was eerst kalm en Galen stapte rustig achter hem aan. Al vrij snel wilde Lightning echter overgaan in de "laag vliegen" modus en wilde helemaal niet naar mij luisteren. Helemaal de controle kwijt. Een stuk stilstaan hielp niet (hij begon zelfs te hopsen) en ernaast lopen ook niet. Normaal krijg ik hem zo kalm als het aan mij mocht liggen. Na een klein stukje berg af en weer bergop, ging hij er zelfs echt even vandoor! Ik hield hem al tegen omdat hij de laatste tijd denkt dat hij berg op moet springen als een berggeit, maar hij pakte zich bijeen en sprong in blinde paniek naar boven. Galen's ruiter herinnerde me aan de "one-rein-stop". Dankjewel!! Dat hielp me later twee keer toen andere paarden voor ons in galop of draf weggingen. Daar moest en zou hij ook achteraan.
Nadeel is ook nog dat hij zo leert dat hij niet hoeft te luisteren, ik hou me maar vast aan de wetenschap dat een gestrest paard niks leert. Maar de angst onthouden doen ze wel! Ik heb het natuurlijk overgeanalyseerd, maar kan niet bedenken wat er nu was. Ik kwam dus te voet en Galen wel rustig bij de eerste opdracht. We kregen 6 stops met opdrachten en vragen.
De eerste was croquet met een stok van amper een halve meter, een piepklein balletje in het gras en mini poortjes. Te paard uit te voeren natuurlijk. Dat mocht Galen doen! Hij deed dat heel aardig. Zeker omdat hij ook nog wel eens bang kan zijn.
Lightning werd helaas niet kalmer. Weer verder naar de tweede stop, waar ik nog steeds met hem in gevecht was om stil te staan. Dus Galen moest weer aan de bak; dit keer met een ei op een lepel door een krappe slalom. Dat deed hij ook super. De derde stop was lunch en daar begonnen we ons wel op te verheugen. We besloten om een beetje meer door te rijden want we waren nog niet op de helft en waren al 2 uur onderweg. Opeens voelde ik de spanning wegglijden en had ik mijn paard weer terug. Hij reageerde weer zoals normaal en ik kon hem op de zit tussen bomen door op een kronkelig pad laten draven. Daarna konden we ook even galopperen.
Toen kreeg Galen het op de zenuwen en begon met zijn hoofd te zwaaien en soms gewoon te galopperen terwijl Lightning draafde. We kwamen na 3 uur op het lunchpunt aan waar we een raadsel kregen. De paarden mochten ook even grazen.
We waren net weer op weg toen Galen zich jammer genoeg verstapte en we in stap verder moesten. Hij mankte echt erg, maar met de rustige beweging ging het snel beter.
Stop 4 was "spijkerpoepen". Dat heb ik dan gedaan, dit was een naast het paard opdracht. Stop 5 was hoefijzerwerpen en deed ik ook. Vanaf toen was het niet meer ver en hebben we er samen naast gelopen. Eenmaal aan de finish was er de laatste opdracht: kerstboom optuigen. Eerst even kijken of hij niet bang was voor een witte kerstboom in de rijbak, maar die zag hij niet staan. Dat was best leuk om te doen en we kregen redelijk wat opmerkingen over zijn kalm karakter.
Omdat we pas tegen 6 uur aankwamen was iedereen al naar huis. De prijzen waren ook al vergeven...
Lightning vond het niet leuk dat Galen weer wegging, maar daarna mocht Lightning in de wei met een nieuw maatje. Dat was een merrie, dus dat ging meteen goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten