Deze week in foto's

Zeer succesvol: het nieuwe voeren

Op een zonnige zaterdag lekker op de koets.

Niet echt bedoeld als "even tussendoor" bericht, maar we hebben hier een doorbraak bij het hoofdschudden! Hij doet het voornamelijk bij regen en hier heb ik hem een handdoek over de neus gedaan: weg hoofdschudden!!

Nog een klein bijzonder moment: Reata en Lightning staan samen in een stal! Even goed kijken...

Gisteren gingen we op onderzoek uit: mijn klasgenootje op Lightning en ik op de fiets. Zo doen we dat wel vaker en gisteren hebben we over het plateau van Nuth gereden.

Stress

Zondag hadden we Lightning na lange tijd nog eens voor de koets gezet. Hij had wel nog voor de slee gelopen, maar de laatste keer aan de koets had hij doorlopend gegild en vreselijk met zijn hoofd geschud. Nu het schudden de laatste tijd veel minder is, besloot ik het nog eens te proberen.

Ook is hij de laatste tijd erg wakker. Dat kan gewoon komen door te veel energie, maar hij is er ook erg gestrest bij en hij wordt de laatste maanden weer regelmatig gereden/gewerkt. Vorige week maandag waren we nog gaan rijden met mijn vriend op de fiets. Twee uur lang was het stress, stress en nog eens stress. Af en toe leek hij even te kalmeren, maar dat duurde vijf minuten en dan was er weer wat. Hij was zo gestrest dat hij gewoon over roosters liep terwijl hij daar normaal moeilijk over doet. Hij zag ze niet eens! Woensdag hadden we dat nog eens herhaald en de eerste anderhalf uur was hij kalm. Ik zat er niet op, maar een klasgenootje die goed kan rijden en zelf gewoon rustig is. Alles ging lekker tot hij op een gegeven moment weer ongecontroleerd begint te gillen. Dat duurde meer dan een half uur! Gelukkig kalmeerde hij weer bijna bij huis zodat we hem toch konden belonen met een goede aai en afstappen!

Bij de voorbereiding thuis begint de stress al. Hij loopt wel als je hem gaat halen, mest tig keer in een half uur bij het zadelen/optuigen, legt zijn oren plat en probeert te bijten. Zadel past niet, zou je meteen zeggen, maar hij doet dat ook bij de longeersingel en het tuig van de koets.

Toen we gisteren eenmaal onderweg waren met de koets was hij heel rustig. Ik besloot een klein rondje te gaan om dat goede gevoel te behouden. Hij draafde in een heel constant tempo, zonder te struikelen. Hij liep zo ontspannen dat hij in de draf zijn eigen spieren los trilde. Tot… ineens was de spanning weer terug. Er gebeurde verder niks, maar hij was ineens weer gestrest.

De wereld ziet er een stuk mooier uit bij een blauwe hemel en een warm zonnetje!

Buiten dat hij energie te veel heeft, kan ik me alleen bedenken dat hij stress krijgt van het bij zijn kleine kudde weg zijn. Ik ga deze week maar weer wat vaker een paar rondjes wandelen dat hij er beter aan went dat even weg zijn geen kwaad kan.

Koets

Gisteren zijn we met de koets in de omgekeerde richting gegaan (zie eerder bericht): van Bocholtz naar Hulsberg. We hebben een andere route gekozen, omdat de vorige erg uitdagend was qua ondergrond en hellingen. Helaas liepen we langs de snelweg al gauw vast bij een voetpad en moesten we over de doorgaande weg. Dat hebben we maar volgehouden tot het einde, want een probeersel bracht ons bij een vriendelijke boer achterom. Dat krijg je als je alleen een wandelkaart hebt... LOL.
Lightning zelf had wat last van zijn darmen en wilde niet zo vlotten. We hebben er deze keer dik 3 uur over gedaan (20km). De vorige keer hebben we het in 2,5 uur gedaan over 18 km.

Koets

Op zondag dan nog even met m'n zus op de koets. Een rustig ritje (vanwege de warmte) door Duitsland.

Koetsrit

Lekker lui achterop. Lightning geeft les in mennen.

Spannende dag

Om 9 uur was ik bij Ben om te helpen met de stallen. Daarna had ik les en Ben besloot om naar buiten te gaan met ons en Roper, zijn pinto hengst.

Het was mooi weer en de eerste lammetjes liepen al in de wei (je moet goed kijken op de foto want dit lammetje is zo vers dat het nog nat is!).

De paarden hadden er zin in. We hebben rustig aan gedaan omdat ik ’s middags nog met Lightning de koets zou gaan halen. Hij was weer de rust zelf. Ben had hem de donderdag ook nog gereden zonder problemen.

Toen afscheid nemen en op de trailer naar Hulsberg waar de koets geparkeerd stond. We hadden een route gepland op de kaart en mijn groom werd tot Tom-Tom omgedoopt. Een prentje van de route houden jullie tegoed, want ik ben helaas mijn eigen “paard GPS” kwijtgeraakt :(. De route gng van Hulsberg, via Voerendaal, Ransdaal, over het plateau, Colmont, Eys, Baneheide naar Bocholtz.

Lighting had al drie maanden niet meer voor de wagen gelopen en was niet meer zo goed in conditie. In het begin was het een fijne route, maar halverwege begon de ellende: zeer steil bergop. We waren bang dat hij zou stoppen… Daarna een mountainbike pad door. Erg drassig en scheef. De koets en paard ging alle kanten op en we moesten erg tegenleunen. Toen door de blubber steil omhoog. En trekken dat ie deed! Hij was er echt even toen we hem nodig haddden, zonder paniek. Goed gedaan jongen! En ook groom, natuurlijk. Richting Eys ging het zeer steil omlaag, gelukkig op asfalt. Hollandse wandelaars vroegen zich hardop af hoe we dat gingen aanpakken… Remmen en leunen maar. Heelhuids beneden. Het laatste stuk ging goed en mooi vlak. Hij was erg moe bij aankomst en liep zo het terrein op. Hij ging lekker van z’n vers stro en eten genieten.



De ontvangst in de nieuwe stal is erg hartelijk. Ik ben toch nog erg nerveus en hoop dat het zo mooi zal blijven en dat het Lightning goed bevalt.

Al met al zo’n spannende dag dat zowel de groom als ik er ’s nachts nachtmerries van hebben gehad!

Koets wegbrengen

Ondanks het dunne laagje sneeuw dat gevallen was, hebben we toch de koets naar een tijdelijke stalling gebracht. Bij Ben is er wegens de extreme hoogteverschillen niet veel te koetsen. Het was onderweg her en der wel glad en we hebben meestal asfaltwegen gekozen totdat dat te gek werd. Toen zijn we weer door het veld gegaan, het was redelijk begaanbaar.

Lightning vond het nodig meteen te gaan plassen waar we hem uitgespannen hadden, gewoon in de voortuin! Ik zette hem in de berm aan de overkant, maar dáár wilde hij niet plassen. Vastbinden ging ook niet vanwege prikkeldraad. Dan maar weer in de tuin. Her en der werd nog wat vuurwerk geknald, maar dat was niet zo’n probleem. De geniepigerd (en dan zeggen dat paarden dat niet kennen) maakte van de gelegenheid gebruik om te plassen èn te poepen toen wij om het hoekje verdwenen om de koets in de garage te zetten!

Daarna door het bos terug naar huis gewandeld. Morgen verhuizen we het paard zelf.

Koets

Vandaag even uitwaaien op de koets. Hij heeft niet hard hoeven werken de laatste tijd en met de dreiging van ouderwets herfstweer gaan we op pad. Het is vrij glad, maar de koets geeft stabiliteit en hij loopt lekker. Even lichte paniek in de ogen bij het rooster, maar hij maakt al geen slachtoffers meer - vooruitgang. Zo cool als hij is, dáár is hij echt bang van. We gaan 9 km in een dik uur, toch netjes.

Training

Woensdag ben ik zonder schoenen (voor Lightning dan) naar buiten gegaan. Hij struikelde af en toe. Daar ligt het dus niet aan. We zijn een stoppelveld ingedoken omdat de veldpaden niet begaanbaar zijn voor een paard op blote voeten. In het begin wilde hij lekker hard terug richting huis rennen, maar na verloop van tijd ontspande hij zich fijn op de cirkels. Ik kon zelf ook ontspannen rijden, itt maandag. We komen er wel, twee stapjes voorwaarts, één stapje terug.

Verder ben ik net terug van een lekkere koetsrit. Er waren nog twee mensen van stal die het wel eens wilden meemaken, dus het was volle bak met vier mensen op de wagen. Zo zijn we door de velden via Hulsberg en Wijnandsrade (even lekker roddelen over...) rond gegaan. Heerlijk met dit mooie nazomerweer! Overigens struikelde hij ook een paar keer.

Koets

Anders dan gepland, was er gisteren toch ineens nog de gelegenheid om een stukje met de koets te gaan. Ik had met een vriendin afgesproken. Het was zo'n mooi weer dat we iets buiten wilden doen. Waarom dan geen picknick met de koets? Lekker in het open veld met het nazomerzonnetje op onze snoet :). Ik moet me toch eens gaan aanleren om een camera mee te nemen.

Smulrit

De laatste zondag van augustus is de traditionele datum voor de smulrit. Ook dit jaar was het weer een succes met 145 deelnemers. Het weer zat mee. Het was fris, maar droog en af en toe zonnig. De route liep vanaf Schimmert naar Nuth (langs onze stal!) door het veld via Spaubeek weer terug naar Schimmert. Daar kon je kiezen of je doorging of stopte. Als je doorging, ging de route verder door Haasdal naar Houtem en weer terug met de “sherry stop”. In totaal 22 km. We kregen lekker hapjes voorgeschoteld, van boterhammen met ham en kaas en een salade. Bij de start was koffie/thee en cake voorzien, aan de finish lekkere saté met een biertje.
Wij waren met de koets met als extra gast mijn jarige vader die na 8 jaar wel eens wilde zien wat die knol nu voorstelde.

Koets

Afgelopen zaterdag hebben we een lekker koetstochtje gemaakt door Nuth, Spaubeek, Genhout, Schimmert en via Aalbeek weer terug. Veel gestapt, is goed voor de billetjes :). Van het paard dan... die van ons zitten lekker lui op de wagen. Wel vind ik het altijd opvallend hoe ontspannen hij voor de wagen loopt. Nooit dribbelen, altijd direct reageren. Je merkt gewoon dat hij het prettig vindt dat niemand 'm in de weg zit. Tenminste ik denk dat dat het wel moet zijn...

Toeristenrit

Vrienden van Chris waren op bezoek en we namen ze mee op een ritje met paard en wagen (en MTB). We lieten ons niet weerhouden door ouderwets Nederlands weer. Zie de foto's voor een impressie.
http://wabs.smugmug.com/gallery/8684907_WvPLV#P-2-12
Zij zijn op wereldreis en houden zelf ook een blog bij: http://worldwidewabs.com/