Gisteren mocht Lightning weer op stap met Lala. Ik maakte me vooraf wel zorgen, omdat hij in de les de laatste tijd zoveel verzet toont. Ik was dus zelf in het begin nogal gespannen, maar ik nam me voor om te doen wat nodig was. Lightning en Lala gaan altijd erg goed samen, en ook gisteren. Het weer was uiteindelijk best slecht: er waaide een gure wind en af en toe regende en hagelde het bij 3 graden. Brrr...
Normaal gezien wil ik in de velden waar Lala woont graag van de gelegenheid gebruik maken om meters te maken. Lightning stapt zoooooooooo traag dat het al snel stomvervelend wordt en je het duwen beu bent. We hebben dat de laatste tijd veel geoefend, en of het daar aan lag weet ik niet, maar gisteren had hij de doorstappen knop gevonden. Lala moest soms bijdraven! Het was zo fijn rijden :D. We hebben dus bijna de hele rit gestapt, en het was super om te doen. Dan hoeft dat meters maken ineens niet meer in draf.
Ook had Lala een nieuwe route in gedachten: we reden stiekem door een bos waar je met paard niet mag komen. Het was een prachtig stuk waar ik nog nooit geweest was. Her en der een uitdagend paadje, waarvan er een zo glad dat Lightning bibberde van de schrik. Hij kwam heelhuids boven. Zo'n "nu moet ik op mijn paard vertrouwen" moment.
Vergeten foto te maken :(.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten