Gisteren waren we nog eens in de binnenbak in Genhout. Graag maak ik daar van de gelegenheid gebruik om eens goed door te rijden, thuis is mijn bak daar te klein voor.
Al bij het trailerladen zat hij op z'n knieën. Blijkbaar had hij in het donker de klep niet goed gezien en struikelde erover. Klam, bam bam!
Eenmaal in de bak, zet ik (met de woorden van Frans van een paar lessen geleden in mijn hoofd) Lightning in galop en rijd door! Daar zijn altijd een paar ronden voor nodig, en voordat hij echt lekker gaat lopen, struikelt hij! We zijn al vaker samen gevallen, maar altijd vanuit stap of draf. Wham, tegen de grond! Hij krabbelt overeind en ik zit er nog op. Ik stap verder, maar besluit hem dan direct weer terug in galop te zetten. Hij was er niet van onder de indruk en deed ontspannen verder.
Later was er buiten de bak wat onrust waar hij op reageerde. Ik paste de truc van Nadieh toe en maakte het hem moeilijk op dat moment: "breng hem uit balans", zegt ze dan altijd als hij een voor ons ongewenste uitweg zoekt (ook bekend als "verzet" of "lastig doen)". Normaal gezien zou ik wachten tot het over was, wat voor hem natuurlijk de druk van de ketel haalt. Dit werkte veel beter en hij koos er na enkele keren proberen voor om toch zijn werk maar te doen. Hij moet namelijk tegenwoordig zijn rug gebruiken (ja ja, het paardje wordt langzaam gevorderd).
Daarna probeerde hij of iets anders ook werkte: zijwaarts gaan. Wat zegt Nadieh? Méér been! Ok, dat werkt want dat is minder leuk. Ook probeerde hij zijn hoofd schuin te houden: méér been! Joepie, wat werkt dat toch goed. Ik moet mijn slechte gewoonte afleren om alles met mijn handen te corrigeren...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten