Omdat ik weer even zonder zadel zit, heb ik me voorgenomen iets aan m'n eigen gezondheid te gaan doen. Ik ga dus rennen. Daar hou ik helemaal niet van en ik ben ook van mening dat mensen hier niet voor gemaakt zijn! Daarom hou ik het bij een 8 weken programma voor de verbetering van mijn conditie. Het zal niet duren, maar af en toe het hartje wat sneller laten kloppen kan geen kwaad. Liever ga ik zwemmen, maar in het lokale zwembad laten ze wel irritante kinderen toe die in het water plassen, maar geen welgemanierde paarden. Tja, ik snap 't ook niet! Met rennen kan hij in ieder geval wel mee en afgelopen zondag (eerste keer) leek het net een zwembad met al die regen.
Het programma voor de eerste week is 3-2-3-2-4-3-4-3-3-2 minuten, afwisselend rennen en wandelen, 3 keer gaan òm de dag. Zondagavond voelde ik de spierpijn al opkomen, aauw aauw aauw! Ik had erg rustig aangedaan (Lightning liep voor me uit en hield het trage tempo niet bij in draf en moest soms stappen) en toch heeft het twee dagen zeer gedaan. Jeetje, erg hè! Dinsdag moest ik weer, terwijl de spierpijn nog niet weg was. Ik beloot eens een ander rondje te maken dat wat langer was. Zelfde ritme, maar bij waar ik dacht "halverwege" was ik al klaar met rennen. Nou, "nog een half uur lopen" werd anderhalf uur. Ik strompelde op het laatst en ben thuis na het eten in bed geploft. Gek genoeg viel de pijn de dag erna mee. Straks ga ik weer. Moed houden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten