Gisteren heb ik eindelijk het leenzadel kunnen proberen. Het is een wade met bijbehorende enorme beugels waar ik mijn voeten in kwijtraak, maar verder zit dat heerlijk (de bucking rolls zitten een beetje in de weg). Het zadel ligt goed in balans op Lightning, maar ik krijg nog steeds geen vinger achter de schouder onder de boom. Oftewel de boom stoot tegen de schouder aan. Het voelt aan alsof ik ergens 10 cm boven hem zweef, maar ik kan hem toch goed voelen bewegen - zeker de achterhand.
Lightning zelf was heerlijk soepel en wilde netjes rond lopen: ik kreeg er zelfs verbetering in! Èn hij had geen rugpijn na het rijden - voor het eerst sinds de Veluwe uitspatting. Wat moet hij tijdens die rit een pijn gehad hebben. Nu snap ik ook waarom hij toen zo gek deed. En ik snap waarom Ben hem gemakkelijk verzameld kreeg (het is zijn zadel) en als ik dan 10 minuten aan het rijden was, was het weer om zeep. Hij kon gewoon niet rond lopen onder mijn zadel. Konden ze maar praten, al leer ik ze steeds beter verstaan.
Ik hoop dat het goed blijft gaan met dit zadel, kwestie van afwachten en goed op zijn reacties letten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten