Roxy uit logeren

De reis met Roxy is vlot verlopen. We hadden Lightning eerst op de trailer gezet en daarna Roxy. Al trillend van de spanning ging ze er braaf voetje voor voetje in. Ik had de dag vooraf nog geoefend met meelopen en vaststaan en Saskia kwam meehelpen. Uiteraard besloot mijn camera die dag de geest te geven en was het smerig weer. Goed voor de zenuwen en de grijze haren.

Onderweg waren ze rustig, maar eenmaal op de snelweg was het BONK BONK BONK, de trailer schudde flink en daarna was het stil. Dit gebeurde een paar keer. Mijn hart zat in mijn keel, gelukkig reed mijn vriend. We stopten op een parkeerplaats en alles leek in orde.

Het gebonk - stil - gebonk - stil hield aan, maar werd niet erger. Kon ik maar zien wat er gebeurde!

Heelhuids kwamen we aan. Roxy had de achterstang eruit gewipt/geschopt en Lightning had zich losgemaakt. Het arme veulen had ook flinke stress-diarree. Wat hadden ze toch allemaal gedaan?

Het duurde nog even voor ze er weer af durfde en daarna moest ze de stal nog in. Dat is voor een paardje dat nog nooit binnen is geweest heel wat.

De dag erna ben ik gaan kijken. Ze was nog wat gespannen, maar het zal snel wennen. Ze mocht met een ander veulen even in de bak.