Door Misty's wonden van de operatie mocht Roxy er niet meer aan zitten. Vrijwel direct nadat Misty terug was van de kliniek moest ik ze weer uit elkaar halen, omdat ze Roxy toch liet drinken. Na een week probeerde ik ze weer samen te laten en dat ging goed, tot Misty ging liggen en Roxy vond dat ze er wel heel makkelijk bij kon. Helaas moesten ze dus weer apart. Nieuwjaar kwam eraan en die draad in de paddock met vuurwerk vond ik een slecht plan. Misty moest toch voor een 2e behandeling terug, dus mocht ik haar op 30 december brengen. Na nieuwjaar had ik vakantie en kon ik ze in de gaten houden. Overdag kan ik ze zien vanuit huis, dus mochten ze samen lopen. Dit ging goed en Roxy leek het niet meer te proberen. 's Nachts stond Misty nog apart. Dat vond ze helemaal niks en had er stress van, zo sneu om te zien.
Het ging goed met samen staan (het was inmiddels 6 weken na het spenen), zodat ik dinsdagavond besloot om te samen te laten. Helaas was het woensdagochtend weer prijs en dronk Roxy weer. Dat geleidelijk aan spenen is een mooi streven, maar zo heb ik ze al te vaak keer weer uit elkaar moeten rukken. Geef mij dan maar in een keer ervan af (hoewel het nu de bedoeling was om ze niet actief te spenen, maar een medische ingreep kwam ertussen).
Het leek me goed om Misty dan een maand of twee ergens anders te brengen. Of misschien Roxy? Dat zou goed zijn voor haar opvoeding, iets waar ik met 4 paarden te weinig tijd voor kan maken. De gedachte om haar op de trailer te zetten deed me twijfelen.... Ik herinner me nog erg goed wat er vorig jaar met Vicky gebeurde! Uiteindelijk heb ik besloten dat Roxy een maand (of 2) bij trainer Saskia Moeskops gaat logeren. Zij kan haar van alles leren en hopelijk wil ze niet meer drinken als ze terug komt.
Wordt vervolgd...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten