Clinic Horsemanship - kritisch

Ik had het heldere idee opgevat om de ruiters op onze stal eens kennis te laten maken met de training van Ben (ja, ik ben fan, had je ‘m door?). Ik hoor zo vaak: mijn paard doet niet dit of dat, mijn paard wil niet dat, mijn paard kan niet zus of zo, enzovoorts. De instelling van Natural Horsemanship is dat je dat allemaal kunt oplossen, en dat het zeker niet aan het paard ligt.

Ben geeft geen lessen op locatie, en daar hebben we gelukkig een andere zeer gekwalificeerde dame voor. Alleen op een ander gebied. Ben werkt met probleemruiters, de dame met westernpaarden. Daarom dus een clinic. Nou, de reden om het vooral niet te doen zijn niet meer op twee handen te tellen. Jammer, want het zijn eigenlijk redenen om het vooral wel te doen!

Voorbeeld:

• Mijn paard kan niet tegen andere paarden in de bak, dan is hij afgeleid: Daar heb je wat moois om aan te werken. Scheelt weer als het druk is op de stal.
• Ik ben bang: Geef het aan, en er wordt aan gewerkt.
• Mijn niveau is niet goed, te hoog, te laag: Daar houdt een goede trainer rekening mee. Je kunt altijd wat leren.
• Ik rijd “Engels” of "Boomloos": Horsemanship is niet discipline afhankelijk.
• Anderen kijken naar mij: Ja, ze kunnen van je leren. Het is prijzig genoeg, dus het is fijn als je van de anderen ook wat opsteekt.
• Mijn paard kost al zoveel geld: Dat zal niet minder worden. Het is een dure hobby. Stel je prioriteiten en kijk of je ergens anders kunt besparen.
  Etc.

Je moet wel WILLEN natuurlijk. Ik vermoed dat mensen het niet willen oplossen. Het is gemakkelijk om de schuld van ondeugden bij je paard te leggen. Hij kan er niks aan doen dat je op z’n rug wilt gaan zitten. Je kunt alleen proberen het hem zo makkelijk mogelijk te maken. Mijn paard kan alles, ik moet alleen leren hoe het van hem te vragen. De beperkingen liggen bij mij....
wordt vervolgd...