maandag 27 maart 2017

AAN en UIT stand

Het enige dat je kan doen om je paard ervaringen te laten opdoen is oefenen. Soms lijkt het vanzelf te gaan, maar dat schaar ik onder "het gras is groener bij de buren effect". Als stok achter de deur om te oefenen heb ik Vicky aangemeld voor een oefenwedstrijdje in de buurt en voor een Extreme Trail parcours in april.

Vrijdag gingen Vicky en ik richting bos, zaterdag heb ik haar thuis getraind en gisteren hebben we het trailparcours van de wedstrijd geoefend en heb ik haar gewassen. Drukke tijden dus voor Vicky (en mij ;)).

Een van de belangrijke dingen bij grondwerk is dat je paard meer doet dan jij. Bij Lightning is dat een grote valkuil, ik ren me rot om hem aan de gang te houden LOL. Met Vicky heb ik die neiging niet zo, gelukkig. Thuis is ze echter erg lui,dus gooi ik er nog een paar principes in: doe zo min mogelijk, maar zoveel als nodig en stop NOOIT voor je resultaat/reactie hebt. Stel je voor dat je alles geeft wat je in je hebt en je paard reageert niet? Dan heb je hem geleerd dat dat niet hoeft! Wat als het wel moet?? Dan lukt het niet meer en wordt het geschut steeds zwaarder.

Ooit leerde ik er nog één: geef je aanwijzingen in 3 stappen. Geef aan, vraag, vraag door. Stap 1 (geef aan) is bijvoorbeeld met je arm wijzen in de richting waarin ze moeten gaan. Stap 2 (vraag) is op ze af stappen om duidelijker te maken dat ze van je weg stappen. Stap 3 is doorvragen waarbij je met een zweep of vlag je vraag kracht bij zet. Deze laatste wordt (zonder onderbreking!!) steeds energieker/duidelijker/groter tot ze doen wat je verwacht en dan stop je met je aanwijzing. Doe dit zo een keer of 3 en je paard gaat al voor stap 1 aan de kant.

Dit paste ik toe op haar luiheid thuis. Ik zette mijn hulp kracht bij tot ze doorliep en hoppa, mevrouw was wakker! Wat ze dan vervolgens leren is om hun energie onder controle te houden en weer te kalmeren. We wisselen het gevoelig maken (sensitiseren) dus af met ongevoelig maken (habitueren). Zo gooi ik het touw over haar rug zonder te wijzen met mijn arm en kan ze het verschil maken tussen een hulp om te gaan en te blijven staan. Het touw over haar rug (en ook de vlag) maakt niet uit, maar het touw over haar hoofd was wel heel eng! Daar hebben we wel even over gedaan.... Grappige is dat ik hetzelfde met Roxy deed en zij dat helemaal geen probleem vond.

Gisteren heb ik het proefje uitgezet in onze bak en geoefend. Ze wist alles nog perfect. Het is zo grappig om te zien hoe leuk ze dat vindt! Ze doet dan zo haar best. Het draven ging alleen nog niet zo vloeiend, maar dat oefent lastig in onze diepe zand.

De laatste voorbereiding was het wassen. Ik heb de neiging om op de effen paarden over te stappen.... Wat is dat altijd een klus! De wedstrijd is zondag pas, maar we gaan van woensdag tot en met zaterdag weg. Nu was het mooi weer dus besloot ik haar nu al te wassen. De rest van de week moet ze dan helaas met een dekentje op lopen. Nog een voordeel was dat ik geen showstress had, goed kon trainen als ze zich niet gedroeg en ze het niet kon verbinden aan iets dat komen ging. Het wassen ging prima, zelfs haar hoofd kon ik wassen na wat oefenen.

Toen ze eenmaal klaar was moest ze opdrogen en kreeg ze het koud. Ik had het heldere idee om dan in het vlakke stuk van de wei te gaan oefenen met draven, maar had onderschat hoe oncomfortabel ze was met de kou. Toen we door de paddock naar de wei liepen sloeg ze met twee benen naar achteren, steigerde en wilde gaan rennen. Snel de vlag gepakt en langzaam. al grondwerkend naar de wei. Laten we zeggen dat het even duurde voordat ze zichzelf bijeengeraapt had. Mijn vriend had haar nog nooit zo gezien, hij kent alleen de "uit stand" van Vicky. Hij had ogen als schoteltjes hahaha. Ik ben erg blij dat ik het goede effect van de vlag heb ontdekt. In het begin was ze gevaarlijk als ze gek deed, ze steigerde en trapte naar je en dan moet je wel aan de kant waardoor je ze dat onbedoeld leert. Nu kan ik haar op een veilige afstand houden en amuseert ze zich maar. De uitbarstingen worden steeds gecontroleerder.

Vicky in de UIT stand, mooi schoon en bijna droog.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten