Soms ben ik zelf net een paard en zie ik overal spoken. Met de trailer rijden met de ukkies is zo'n situatie. In mijn hoofd gaat dat op wel 1000 manieren fout.
We hebben de laatste weken wat geoefend met Roxy op haar logeeradres bij "de andere Saskia" en haar regelmatig op de trailer geladen. Daar loopt ze zo in, ze laat zich makkelijk leiden. Er weer uit is wat moeilijker, maar gaat ook steeds beter. Omdat ik zelf niet goed durf, had ik de professional gevraagd om haar een paar keer mee te nemen, maar dat kwam er niet van.
Afgelopen weekend kwam ik daar en had ik 5 minuten tijd om haar op de trailer te zetten. Ze kon met de tweejarige Nayeli mee op reis die terug naar huis ging. Huppakee, Roxy erbij in de trailer en we gingen op weg. De eerste paar meter was er flink gebonk, maar daarna waren de dames rustig. Na een minuut of 10 durfde ik zelfs weer adem te halen ;).
Toen moest Roxy alleen mee terug.... Ze was wat onrustig, maar eenmaal onderweg was ze super braaf en kwamen we heelhuids weer terug. Over twee weken komt ze weer naar huis en ik heb iets meer vertrouwen in de reis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten