Ruiterroute Meerssen

 

Al bijna een jaar geleden had ik de bordjes zien hangen.... Ik was ze eens gevolgd, maar het ging langs een gevaarlijke weg richting vliegveld en daar weer de doorgaande weg op richting autoweg.... Het leek toch wel een route voor gevorderden en ben nooit geweest. Nu vond ik het tijd om de route te gaan volgen en trommelde een stalgenoot op, om met 2 ervaren paarden (Milka was er weer bij) op pad te gaan. Er waren nog 3 stalgenoten bij met racehaf Stelvio (die zich vandaag niet mocht uitleven) en twee minder ervaren (half)arabieren.

klaar voor vertrek

Om het eerste stuk over de gevaarlijke weg te mijden, besloten we om door het bos te gaan. Het paadje werd alleen heel erg smal en daarna nog met prikkeldraad afgezet. Het was zo smal dat ze aan de ene kant door de struiken moesten en aan de andere kant vlak langs de draad en meer uitstekende obstakels. Gelukkig ging alles goed en konden we daarna opgelucht een drafje wagen op een breder pad.

Daarna ging de route de autoweg over (2 keer een brug) en over asfalt door Kazen richting Geulle. Nog even een stuk door het bos en toen langs het spoor, onder het spoor, door het dorp (Geulle) richting visvijver en kanaal. Daar was wel een mooi pad waar de paarden even de benen konden strekken, al vond arabier Klava het leuk om te gaan bokken :(. Daarna was er nog een mooi pad waar in elk weitje een andere racende (of gillende) Shet stond, waardoor dat niet zo soepel ging als gehoopt.  Zo kwamen we vanzelf in het centrum van Bunde uit, vlakbij een ijssalon, dus daar namen we een ijsje.

Klava neemt ook een hapje... "gauw voor de baas het merkt!"

Helaas mag je met je paard het Bunderbos niet in, dus ging de route erlangs, een steile berg op. Zo kwamen we weer bij de bruggen over de autoweg uit. We probeerden of we over het Ecoduct konden, maar dit was alleen voor wandelaars, de trappen aan de andere kan waren te steil. Dit keer gingen we toch maar niet meer door het bos, maar toch over de weg (behalve dappere Milka, die koos de korte weg!).

Ecoduct: op de foto zie je dat er twee paden zijn, één voor de mensen en een voor de (wilde) dieren

Het was een uitdagende route, niet door snelheid, maar door de "obstakels" onderweg. Ik zal proberen om de route in google maps uit te tekenen. Het was voornamelijk asfalt, met enkele goede veldwegen zonder veel stenen ertussen. Een ideale menroute met wel wat (soms flinke) hoogteverschillen. 

Ik nodig mijn mederuiters uit om via een reactie hun ervaring te schrijven, zodat we voor anderen een goede referentie hebben.

de hele bende bij elkaar