Tot drie keer toe heb ik proberen de les te veranderen... om half 5 had ik geen zin meer om te werken en ik was zzzzzzzzzzzzzzzz moe. Herkenbaar, denk ik... Ik belde de menleraar om te vragen of hij eerder kon; neen, helaas. Hmm, dan wachten we maar.
Terwijl ik hem stond te poetsen, spuugde hij een stuk brood uit dat vol bloed zat. Daar hang ik geen bit in (en de tandarts kwam toch morgen), dus ik weer bellen. Daar had hij echter wel een oplossing voor en hij zou een hulpstuk meebrengen. Nou ja, dan poetsen we maar verder.
Begint het toch te onweren! Tja, maar wéér bellen. Dat was vast zo over, zei Kai, dus hij kwam toch. Afzeggen weer niet gelukt.
Opgetuigd, hulpstuk eraan (dat haalde het bit van de lagen en werkte in op de neus) en de koets van de staleigenaar gepakt. Die mocht ik eens proberen. We rijden de straat uit (en het is inderdaad droog), blijkt dat we een lekke band hebben. Dus weer terug en koets omwisselen en weer op pad.
Gelukkig was het dat voor de dag en hebben we heerlijk gereden, zonder bit-, band- of weerproblemen.
Nu zit een van de katten voor me om me eraan te helpen herinneren dat het vanavond kuikenavond is, dus tot de volgende keer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten