woensdag 7 juni 2017

Oefenen zonder hoofdstel

Komend weekend gaan Lightning en ik op wedstrijd, we doen mee aan de Horseman Days en hun Extreme Trail competitie :D. Twee van Lightning's vriendinnen gaan er ook zijn: Lala en Reata. Dat wordt een leuke verassing!

We hebben ons opgegeven voor de Adult level 1 (zowel in hand als onder zadel), de Team Challenge (in hand, met Reata), de Poker Game (je mag zelf je parcours samenstellen, in hand) en de Bridleless (onder zadel). Voor dat laatste wilde ik toch wel even oefenen, we hebben dat ooit pas een keer gedaan...

Ik ging met halsring de bak in, met in mijn achterhoofd dat het ooit buiten in het bos moest kunnen. Op wedstrijd is het immers ook niet zoals thuis. De bak stofte enorm en ik besloot meteen het bos in te gaan. Niet het bos tegenover ons huis (Stammenderbos), want daar stikt het 's avonds van de muggen, maar dan het "enge" Danikerbos (Lightning vindt dat bos eng, geen idee waarom). Ik liet voor de zekerheid wel het hoofdstel onder de ring. Ik dacht dat het zelfs verboden was om zonder hoofdstel met je paard op pad te gaan.

In het bos begon het meteen goed, een paar gillende kinderen bevestigden zijn angst. Er gebeurt dan verder niks, dus we deden gewoon verder. Ik had de teugels nog niet nodig gehad, maar hij reageert dan iets te fel als hij niet helemaal ontspannen is (één been is ook voorwaarts) en zwalkte van links naar rechts in een iets te vlot tempo. Liefst keerde hij om richting huis. Daar liggen veel boomstammen, dus we konden goed oefenen en ik was heel blij met het hoofdstel. Niet omdat hij anders weg zou rennen, maar ik kon vragen met een beenhulp en evt, de ring en dan de teugels pakken. Dat deden we voor mijn gevoel wel 100 keer. Het beterde dan even, maar dan was het weer voorbij. Volhouden... en uiteindelijk gaf hij toe. Meteen luisteren was toch de betere optie.


Maandag oefenden we nog een keer in de bak, ik had een paar obstakels neergelegd en die heel smal gemaakt zodat we ook precies sturen konden oefenen zonder hoofdstel. De weg eromheen was namelijk de gemakkelijkere optie. Uiteraard probeerde hij dat ook, maar ik draaide hem met de ring in een klein cirkeltje zodra hij erlangs wilde. Dat hoefde ik niet vaak te doen!

Daarna gingen we nog een rondje door onze wei (ik had wel het halster weer even omgedaan...), maar hij was super braaf en versnelde niet eens terug de berg op naar huis en richting de anderen.

Hoofdstelloos sidepass! Knap hoor :)

Berg af

Bergop richting huis

Geen opmerkingen:

Een reactie posten