Misty

Voordat Misty haar veulen Ora kreeg, had ik er een paar keer op gezeten. We hadden gestapt en gedraafd en een keer buiten gereden. Na haar veulen was het even stil, ze had ook een hoefzweer.

De eerste keer weer aan het werk was geen probleem, Ik reed haar een paar keer kort in de bak, met of zonder Ora erbij, die dan altijd wilde helpen door aan de teugels te komen trekken. Galopperen had ik in mijn smalle rijbakje nog niet gedaan, dat lukt haar aan de longeerlijn al amper.

Wat ik eerder al schreef over haar training, dat ze zo gemakkelijk alles probeert te doen wat je vraagt, zit er nog steeds in. Ze is absoluut nergens bang voor en leert snel. Wijken voor het been begint langzaam te komen, maar daar wil ze nog wel eens kiezen voor die ene boom, hahaha.

Toen Ora drie maanden oud was en vanaf het begin al erg zelfstandig bleek, gingen een vriendin en ik met haar en Lightning naar buiten. In plaats van dat ze achter Lightning kroop, ging ze onverschrokken voorop, Daar heeft Ora dat van! De knopjes voor vooruit, stop, links en rechts, zaten erop. We zouden het wel merken als het niet ging. Drie kwartier gingen we zo rijden, terwijl Ora achterbleef. Dat had drama kunnen zijn, maar ging perfect, zelfs op al onze super stijle hellingen. Af en toe een hinnik, maar daar bleef het bij.

Sindsdien gaan we bijna wekelijks en hebben we zaterdag, op een prachtige nazomerdag, een rit gemaakt van 2,5 uur (15 km), langs beken, over bruggen en wegen, over roosters, etc. Ze loopt voorop of achter, in alle gangen en begint ook steeds rechter te lopen. Dat op een paard waar nog geen 15 keer iemand op heeft gezeten! Ze begint het goed te snappen, ze begint vanalles uit te proberen :o. Zo trots op mijn lieve merrie!

Ik blijf me verbazen dat ik precies het paard heb gevonden dat ik graag erbij wilde hebben. Ze heeft zo'n gouden karakter en is een super goede moeder! Dat ze zich na 15 jaar probleemloos laat rijden, vind ik echt geweldig en best bijzonder. Ze moet wel braaf zijn dat ik haar heb kunnen inrijden en een vriendin haar nu doorrijdt in het bos. Laatst is ze ook mee naar de les geweest en ook dat was allemaal prima, ondanks de vreemde omgeving :D.  

Afgelopen zaterdag naar Vaesrade en weer terug.

Elke week een nieuwe route, steeds een stukje verder.
Deze route liep zelfs langs onze wei. 

Oei, de verkeerde, hihi. Misty liep niet zuiver, dus werd het lol met Janka. 

Janka hinnikte thuis zo hard, dat we het tot beneden aan de berg konden horen (2e keer uit pas).

Eerste keer: daar gaan we dan!

Mama: zo moet dat!