Lightning protesteert altijd in meer of mindere mate als hij aan het werk moet (bij het zien van het zadel, tuig of longeerlijn). Ik relateerde dat altijd aan fysiek ongemak. Sinds anderhalve week echter, zijn zijn vriendinnen weg en ineens is het anders. De weerstand is veel minder! Blijkbaar is het nu minder erg, omdat het alternatief (met Furi op de wei staan) ineens niet meer zo aantrekkelijk is. Wel nog aantrekkelijker dan werk natuurlijk, maar niet zo aantrekkelijk als met zijn dames Jenny en Reata. Hij zoekt nu meer toenadering bij Furi, maar die heeft daar geen boodschap aan. (Hij hinnikt ook op haar, maar ze is doof en reageert er niet op ;))
Dit doet me denken aan een trainingsmethode die me ooit verteld werd door een trainer (die er overigens niet al te vriendelijke maar wel erg duidelijke methodes op nahield): zet een paard dat niet wil werken alleen in een stal waar hij geen andere paarden kan zien en laat hem daar een paar dagen staan. Elke keer als je hem eruit haalt zal hij het werken waarderen.
Ik heb nu onbedoeld deze methode in een lichte vorm toegepast. Dat maakt wel dat ik blij om te zien dat hij het op de wei naar zijn zin heeft gehad met zijn meisjes en dat het niet per sé fysiek ongemak is. De meeste tijd moet hij toch daar doorbrengen en vind ik het logisch dat hij dat liever doet dan gereden worden. Bovendien komt er zaterdag alweer een merrie bij! Janka is een Schwarzwalder Fuchs (we hebben blijkbaar patent op vossen) van 22. Deze struise dame kent hij al en hij is er een tijdje “samen” mee geweest, voor hij Jenny leerde kennen. De “eenzaamheid” is van korte duur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten