maandag 5 december 2011

Bal

Een aantal weken geleden hadden we op stal een workshop "natuurlijke rijkunst", wat erop neerkwam dat het een cursus "gymnastiseer je paard" was. Heel welkom. Zij leerde ons om het paard de schouders te laten liften zonder trek- en duwwerk: het paard deed het zelf. De oefeningen kreeg ze voor elkaar met snoep. Een oefening was om het paard zijn hoofd in een bepaalde houding te zetten waardoor hij zijn bovenhalsspieren gebruikte, zijn schouders oprichtte, zijn bekken kantelde en zijn rug gebruikte.

Een goede hulp daarvoor was een fitnessbal. Die had ik toevallig al een aantal maanden geleden gekocht om met Lightning te gaan voetballen als Mia nog eens les had (5 jaar). Dat voetballen kwam er niet van, maar als ik de bal toch had? Dus, bal opgepompt, in de auto (nam de hele achterbank in beslag!) en daar in de bak. Vol goede moed Lightning mee èn een emmer snoep. Na 2 snoepjes snapte hij dat hij tegen de bal moest schoppen. Helaas deed hij dat zonder enige motivatie of oprichting van de schouders en stapte naast de bal (wat ligt dat stomme ding hier steeds in de weg?) om zijn snoep te komen halen. Toen hij dat niet kreeg, liep hij weg. Het snoep was het niet waard! Zo grappig, maar ook frustrerend. Helaas, dit werkte dus niet. Als ik hem mee leidde, dan schopte hij er wel tegen, maar nog steeds zonder de verwachte houding aan te nemen.

Ik had er niet meer aan gedacht, en er zelfs ook niet meer over geschreven tot gisteren. Gisteren gingen we met de koets de Lange Raarberg op. Het was mooi te zien hoe het zou moeten: hals erop, schouders moesten wel en duwen met die achterbenen! Ik realiseerde me toen dat we het al heel goed voor elkaar hebben om hem zijn rug te laten gebruiken. Doordat de connectie bij hem gebroken is, die er bij andere paarden voor zorgt dat als het bekken kantelt, de schouders opkomen (probeer het ook zelf eens op handen en knieën!?!), krijgen we zijn rug wel aan het werk, maar zijn hals (nog) niet.

Gelukkig heb ik laatst een artikel gelezen over heuveltraining. Zo proberen of we zijn hals in de goede houding kunnen krijgen en zijn schouders omhoog. Ook ben ik nu veel met de lange lijnen aan het werk en dat gaat ook best goed (hij heeft een flinke wond op zijn rug waardoor er geen zadel op kan). De rug heeft ongeveer een jaar geduurd, nu de hals nog en dan hebben we een gebalanceerd paard J. Zo kan hij jaren mee!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten