Na de rit van vorig weekend zat het al niet lekker en op dinsdag tijdens het verslepen van een 30 liter kan water, ga ik dan toch door mijn rug. KNAK! Toch gereden, het ging nog net, maar donderdag moest ik opgeven. Ik kan dan niet helpen om te denken dat als het paard rugpijn heeft ik hem toch ook gewoon (maar wel rustig) aan het werk zet...
Het is echt jammer, want hij begon net weer behoorlijk te lopen en vanaf volgende maand zou ik graag PRAB gaan starten. Morgen gaan we met de koets, hopelijk gaat dat wel. Nu zit ik met een warmtedeken op mijn rug te wachten tot het over gaat!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten