Dit is een van de speerpunten van de werkwijze van Warwick Schiller, waar ik graag iets van "leen". De training van vandaag was een mooi voorbeeld. Elsa en Roxy kregen voor het eerst een deken op. "No biggy", denk je misschien, maar realiseer je een wat een paard daar allemaal voor moet kennen?? Om nog maar te zwijgen van de harde wind die over ons erf waaide....
De deken knispert en wappert en wordt er met een zwaai opgegooid, er worden clips rond de benen en buik gedaan en klittenband vast (en weer los) gemaakt. Bovendien sluit het ze helemaal op. Nu kennen ze beiden al heel veel. Met van alles in hun buurt zwaaien zijn ze gewend, aan de binnenkant van de benen aanraken en onder de buik zijn ze gewend en klittenband ook. Het waren een aantal dingen tegelijk, maar het was niks nieuws. Dat bedoelt Warwick daarmee. Leg geen deken op (behalve op hoop van zegen), als je paard die dingen die erbij horen niet kent. De dames kenden het allemaal al, dus was de deken eigenlijk een overbodige training, maar wel een mooie bevestiging van wat ze al kennen. Beter een tussenstapje te veel dan te weinig.
PS ik heb ze niet gepoetst, het duurde al lang genoeg met de hoeven kappen erbij
 |
| Eerst de zachte deken |
 |
| Dan de knisperende regendeken |
 |
Nog een oefening, voor de eerste keer bandages om. Je weet
maar nooit waar dat ooi een keer goed voor is. |
 |
| Wow, ik heb iets aan waar ik in kan bijten, joepie! |
 |
| Afgelopen weekend met Elsa op pad en de bandages om. Boeie! |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten