Geen goed nieuws, er was iets vreselijks gebeurd.
Ik ging om 7 uur voeren, nog half in pyama. Lightning, Janka en Furi stonden in een van de weiden rustig te grazen. Misty stond in een andere wei, ook rustig te grazen. Op zich een normale situatie. Ik riep haar om haar voer te komen halen en ze komt de berg op gegaloppeerd. Halverwege stopt ze abrupt voor iets dat daar ligt: de nageboorte. De schrik slaat me om het hart: wáár is dat veulen!
Ik ren erop af en zie het veulen liggen: in het akkerveld van de buren, àchter het "heras" hekwerk. HOE IS DAT VEULEN DAAR BELAND??????????????????????????????? Over het hek gaat niet, het is 1,80 hoog. Het enige dat ik zag was een klein gat onder in het hek, amper 20cm bij 10cm groot. Ik zag ook dat het veulen nog leefde. Ik klom over het hek en belde in paniek de buurman. Daarna de dierenarts. De eerste kon niet komen, de tweede vond dat ik maar zelf moest proberen om de merrie te melken en het veulen te voeren. Ik vond dat een heel slecht plan: ze lag daar in de modder, nog een beetje te spartelen, maar veel leven zat er niet meer in. Ze moest sonde krijgen, want tegen mijn fles zou ze zich alleen maar verzetten. Ik belde een derde dierenarts, Schiffelers uit Bingelrade, die wel kwam. Top!
Daar vond ik haar! Misty was er inmiddels bijgehaald. Dan valt je niks meer in.... |
Zo lag ze daar ;( |
We hebben haar in een kruiwagen gelegd en met hulp van wandelaars naar boven gebracht. Het is een behoorlijk steile berg die we op moesten. We hebben haar in de rijbak op hooi gelegd, zodat ik haar makkelijk kon bewaken.
Om 10 uur kwam er weer wat leven in en probeerde ze op te staan. Meer dan paniekerige pogingen waren dat niet en ze schaafde zichzelf steeds verder open. Een kant was al helemaal schaafwond van de pogingen in de wei en één oog was zo dik dat ze het niet open of dicht kon doen. Ondertussen kon ik Misty heel makkelijk melken en probeerde ik het veulen te laten drinken.
Een van de betere pogingen om op te staan. |
Ze ligt nog op de deken, maar is al veel kalmer. |
Lijkt een heel vredig tafereel, als je niet beter weet. |
Om 19 uur was dat nog niet veel beter, ze was te zwak om te staan èn drinken tegelijk. Aangezien wij dit geen nacht en nog dagen konden volhouden (met melken en voeren lukt het niet om tussendoor te slapen) en ik wilde weten of er meer aan de hand was, besloten we om met haar naar de kliniek in Someren te gaan. Doodeng, natuurlijk, met een veulen op de trailer dat niet kan staan, maar dat wel probeert, maar daar gingen we, nog met hulp en steun van mijn vriendin. Op zo'n dag is dat echt fijn om te weten dat je er niet alleen voor staat.
De reis verliep spoedig en eenmaal in Someren kregen we haar overeind en lukte het om 10 slokken te drinken. Er zat nog steeds verbetering in! Zij deden een bloedtest en haar suikerwaarden waren goed. De nierwaarden waren te hoog, maar dat zouden ze later nog eens testen. Ik maakte me vreselijk veel zorgen dat Misty op haar zou gaan staan, want ze kan nogal eens lomp zijn (en in de wei stond ze op haar hoef!). Ik liet ze met een gerust hart achteren: de nachtdienst mocht melken en voeren. Onderweg hebben we haar Vicky gedoopt, een idee van mijn vriendin: we gaan voor victory!
Het gat in het hek, met haar sporen erachter. Je kan het bijna niet zien. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten