Vicky met de voetjes van de vloer

Hoefzweer

Het is wéér zover...
een hoefzweer :-(

Elk half jaar prijs. Mijn andere paard ook. Hoe kan dat toch??

Volgend weekend een ruiterkamp gepland. Hopelijk krijg ik het onder controle voor die tijd.

Vicky in de groep

Het eerste wat Vicky deed toen ze weer thuis was, was haar benen uitproberen. Ze had natuurlijk 5 dagen niet kunnen rennen en alleen een beetje kunnen wandelen. Eerst een klein rondje draven, galopperen, steeds groter, steeds harder, zo hard stoppen dat je op je kont zit (LOL), dat nog 3 keer doen (oeps), en daarna steigeren en bokken. Ze heeft wel een uur haar kunsten vertoond en wij hebben genoten.

Misty bleek hengstig te zijn (Lightning was ineens wel héél erg lief!). Dat was dan jammer voor Lightning en haar, want ik vond dat Vicky nog te onervaren was om meteen de hele wei tot haar beschikking te hebben en haar meteen in de groep te gooien. Misty liet ook blijken dat ze Janka en Furi er nog niet bij wilde hebben. Misty en Vicky bleven in de paddock.

's Avonds bleek ze kapot moe van al het nieuws. Slapen durfde ze nog niet goed, als Misty twee meter weg liep, sprong ze op en ze kreeg geen rust. We hebben wel een stalletje, maar dat was niet zodanig in gebruik. Na een kleine volksverhuizing konden Misty en Vicky 's nachts op stal. Misty was het daar niet mee eens! Zo rustig als ze normaal is, nu was ze erg onrustig. Na een uurtje kalmeerde ze en pas de ochtend erna om half 6 meldde ze zich weer. Onze "haan". Een voordeel van in de stal staan, is dat ik Vicky 's morgens een halster omdoe (makkelijker pakken in de stal dan in de wei) en ze aan het touw mee moet lopen. Na 4 dagen gaat dat al prima. Jong geleerd...

In de buitenlucht droogden Vicky's wondjes goed op en ging ze van kreukelig naar veulen. Ze is veel onderdaniger dan Ora en schrikt overal van, hahaha. Nieuwsgierig is ze wel, ze komt naar je toe, om dan vervolgens heel hard weg te rennen als je beweegt. Het is een echte dame als ze haar zin niet krijgt: als je niet aan het mandje in de kruiwagen komt, dan schop je er toch gewoon tegen! Er moet ook overal aan gelikt worden, echt overal: Misty, ik, de omheining, alle mogelijke planten, vogelpoep (? :s), touwen.... Helaas heeft ze daar nu al diarree van.




Na een paar dagen durfde ze wel goed te slapen, maar was het 's nachts of erg koud of slecht weer en stond ze te rillen. Sinds gisteren staat ze in de groep. Dat gaat super goed. Iedereen blijft in de buurt, maar ze laten haar met rust. Misschien dat ze vanavond buiten kunnen blijven...

PS: een antwoord op de meest gestelde vraag: "Vicky was niet alleen naar de kliniek, mama Misty was mee!"

Welkom thuis!

Vicky

Jaaaaaaaa!
We mogen haar ophalen :-D

Vicky update

Op dit moment is ze van de medicatie af en gaat het goed. Als het vandaag goed blijft gaan, mag ze morgen naar huis. Nog even verder duimen voor onze uk!

Vicky: goed nieuws en slecht nieuws

Steeds als ik de kliniek bel (of zij mij), hoor ik goed nieuws en slecht nieuws.


Voor vandaag is ze van het infuus af: JOEPIE!


Helaas heeft ze nu koorts. Blijkbaar zodanig hoog dat ze er heftige medicatie voor krijgt :(.


Toen ik haar gisteren zag, was ik zo blij dat ze het goed deed, nu bekruipt me toch weer een heel akelig gevoel... Bah. Kom op, ukkie!

Op bezoek bij Vicky

Goed nieuws! Ik ben blij dat ik haar zelf even gezien heb. Er zit zoveel leven in :). Ze zit nog aan het infuus om de twee uur, maar als ze eenmaal uit de stal mag, laat ze haar ware aard zien en bokt naar de arts, LOL. Het is al net zo'n brutaaltje als Ora (o-o!).

Toen we daar aankwamen lag ze nog aan het infuus

Ze kan zelf drinken 

Naar buiten.

Nergens bang voor, zegt de DA: Oh-ô

Als het niet goed lukt, kun je op mama leunen

Halster om. 

Poeh! Vermoeiend hoor. 

Ze kan nog niet goed lopen, maar heeft dan ook nog niet zoveel oefening gehad. Ze probeert het wel en waagde een galopje (ahum).

Oh ja, ze woog 53 kilo.

Vicky update

Deel I: http://lightningph.blogspot.nl/2015/05/vicky.html
Deel II: http://lightningph.blogspot.nl/2015/05/vicky-update.html

Deel III: sinds ze gisteren het infuus kreeg, zijn haar nierwaarden verbeterd. Ze krijgt nu één uur infuus, één uur bij de moeder. Ze kan zelf opstaan en drinken, dus dat is goed nieuws. Na dat uur bij Misty is ze zo moe, dat ze daarna het uur met infuus slaapt. Ik ga haar straks opzoeken.

Vicky update

Deel I: http://lightningph.blogspot.nl/2015/05/vicky.html

Deel II:
Vanmorgen belde de kliniek dat ze haar al een paar keer overeind hadden gekregen, maar dat haar nierwaarden nog steeds slecht waren. Ze wilde wel goed drinken.

Vanmiddag belden ze dat de nierwaarden verslechterden en dat ze haar aan het infuus gingen hangen. Ze kan inmiddels wel zelf staan voor korte tijd en kan ook zelf drinken.

Vicky en Misty in Someren

Vicky is trouwens een dun tobiano merrie (ik denk zelfs tovero). De poll is gewonnen door CJ (voor het 2e jaar op rij!), MP en TjS (dun merrie met wit). Ik zou zeggen: we drinken die drie flessen bubbels met z'n allen samen leeg als ze weer thuis is!!
PS: ze is op precies dezelfde dag geboren als Ora vorig jaar. Misty maakt het overigens heel goed, zo stond er nog lekker fris bij en heeft het niet zo zwaar gehad als vorig jaar.

Vicky

Schreef ik op 10 mei nog dat Misty geen aanstalten maakte tot bevallen en ik een geboortemelder had besteld (die ik as vrijdag zou gaan ophalen :s), gisterochtend vond ik haar in de wei.

Geen goed nieuws, er was iets vreselijks gebeurd.

Ik ging om 7 uur voeren, nog half in pyama. Lightning, Janka en Furi stonden in een van de weiden rustig te grazen. Misty stond in een andere wei, ook rustig te grazen. Op zich een normale situatie. Ik riep haar om haar voer te komen halen en ze komt de berg op gegaloppeerd. Halverwege stopt ze abrupt voor iets dat daar ligt: de nageboorte. De schrik slaat me om het hart: wáár is dat veulen!

Ik ren erop af en zie het veulen liggen: in het akkerveld van de buren, àchter het "heras" hekwerk. HOE IS DAT VEULEN DAAR BELAND??????????????????????????????? Over het hek gaat niet, het is 1,80 hoog. Het enige dat ik zag was een klein gat onder in het hek, amper 20cm bij 10cm groot. Ik zag ook dat het veulen nog leefde. Ik klom over het hek en belde in paniek de buurman. Daarna de dierenarts. De eerste kon niet komen, de tweede vond dat ik maar zelf moest proberen om de merrie te melken en het veulen te voeren. Ik vond dat een heel slecht plan: ze lag daar in de modder, nog een beetje te spartelen, maar veel leven zat er niet meer in. Ze moest sonde krijgen, want tegen mijn fles zou ze zich alleen maar verzetten. Ik belde een derde dierenarts, Schiffelers uit Bingelrade, die wel kwam. Top!

Daar vond ik haar! Misty was er inmiddels bijgehaald. Dan valt je niks meer in....

Zo lag ze daar ;(

Ik was iets bij m'n positieven gekomen en de buurman had allerlei spullen gehaald (het is bijna een halve km lopen naar de plek waar ze lag!) die ik vooraf had klaargelegd met "bevallingsmateriaal". Toen hebben we Misty naar de plek gebracht, een heel stuk omlopen via een hek wat er van oudsher nog was naar die wei. Misty stond in ieder geval bij haar. Ondertussen was het me gelukt om Misty te melken en kwam de dierenarts. Misty's biest was te dik voor de slang van de sonde, maar na mengen met de biest van de DA lukte het wel. Om 9 uur had ze de eerste melk binnen, twee uur nadat ik haar gevonden had. Na de sonde moesten ze allebei nog terug naar onze eigen wei, liefst ergens waar ik ze in de gaten kon houden. Toen hadden we nog de hoop dat ze na een sondevoeding zou aansterken en zelf zou opstaan. Ze was zo zwak dat ze dat niet eens meer probeerde.  

We hebben haar in een kruiwagen gelegd en met hulp van wandelaars naar boven gebracht. Het is een behoorlijk steile berg die we op moesten. We hebben haar in de rijbak op hooi gelegd, zodat ik haar makkelijk kon bewaken.

Om 10 uur kwam er weer wat leven in en probeerde ze op te staan. Meer dan paniekerige pogingen waren dat niet en ze schaafde zichzelf steeds verder open. Een kant was al helemaal schaafwond van de pogingen in de wei en één oog was zo dik dat ze het niet open of dicht kon doen. Ondertussen kon ik Misty heel makkelijk melken en probeerde ik het veulen te laten drinken.

Een van de betere pogingen om op te staan.

Om half 1 kreeg ze de tweede sonde en was het me net twee keer gelukt om haar echt te laten drinken. Ze werd sterker, maar kon niet overeind en was nog steeds in paniek. We hebben haar toen terug naar een afgesloten wei gebracht, waar ze op het gras kon liggen. Deze keer hebben we haar gedragen in een paardendeken, samen met andere buren. Fijn hoor, dat je daar zo op kan rekenen hier. We hebben top buren!!

Ze ligt nog op de deken, maar is al veel kalmer.

Eenmaal in de wei, ging ze een uur echt slapen. Daarna wilde ze wel weer drinken en werden de pogingen om op te staan iets sterker. Als ze wilde drinken, likte ze haar lippen en ik sprong op. Dan kreeg ik een zachte hinnik :). Misty week geen twee meter van haar, maar liet het me allemaal doen. Ondertussen had ze al gemest en geplast. Alles deed het wel :).

Lijkt een heel vredig tafereel, als je niet beter weet.

Om 17 uur kreeg ze haar derde sonde, steeds met Misty's eigen melk aangevuld met poederbiest. Ze was nog steeds te zwak, maar mijn vriend was ondertussen gearriveerd en met z'n drieën konden we haar pogingen om op te staan ondersteunen en hadden we haar recht: ze stond! Ze kon niet zelf blijven staan, maar wel met onze hulp. Het lukte zelfs om haar 2 slokken bij Misty te laten drinken voor ze weer in elkaar zakte.

Om 19 uur was dat nog niet veel beter, ze was te zwak om te staan èn drinken tegelijk. Aangezien wij dit geen nacht en nog dagen konden volhouden (met melken en voeren lukt het niet om tussendoor te slapen) en ik wilde weten of er meer aan de hand was, besloten we om met haar naar de kliniek in Someren te gaan. Doodeng, natuurlijk, met een veulen op de trailer dat niet kan staan, maar dat wel probeert, maar daar gingen we, nog met hulp en steun van mijn vriendin. Op zo'n dag is dat echt fijn om te weten dat je er niet alleen voor staat.

De reis verliep spoedig en eenmaal in Someren kregen we haar overeind en lukte het om 10 slokken te drinken. Er zat nog steeds verbetering in! Zij deden een bloedtest en haar suikerwaarden waren goed. De nierwaarden waren te hoog, maar dat zouden ze later nog eens testen. Ik maakte me vreselijk veel zorgen dat Misty op haar zou gaan staan, want ze kan nogal eens lomp zijn (en in de wei stond ze op haar hoef!). Ik liet ze met een gerust hart achteren: de nachtdienst mocht melken en voeren. Onderweg hebben we haar Vicky gedoopt,  een idee van mijn vriendin: we gaan voor victory!

Het gat in het hek, met haar sporen erachter. Je kan het bijna niet zien. 

Natuurlijk sla ik mezelf voor mijn kop dat ik er weer niet bij was en dit mogelijk had kunnen voorkomen. Feit is dat ik geen flauw idee heb wat er is gebeurd. Is ze tegen het hek bevallen en heeft ze het veulen door twee "gaten" tegelijk naar buiten geduwd? De nageboorte met binnenste vlies, navelstreng en al, lag 50m verder? Is ze bij de andere paarden weggerend? Heeft ze het veulen geschopt(?) Ze had een dik gezicht... Zijn ze moeten vluchten??? Was er een worsteling? Is ze de berg afgerold op haar lange benen??? Ik zal het nooit weten. Je ziet aan de sporen door welk gat ze gegaan is. Ik weet niet of ze ooit gestaan heeft.

Misty houdt haar veulen warm

Misty maakt nog geen aanstalten tot bevallen. Ze loopt er nog comfortabel bij en de fase waarbij je denkt "dat arme dier staat op ploffen" heeft ze nog niet bereikt. Als het etenstijd is galoppeert ze nog vrolijk de berg op. Toch ga ik vaker kijken, want je weet maar nooit...

Ze draagt nu al langer dan vorig jaar en de ongeduldige gedachten beginnen zich op te dringen... "er zal toch niks mis zijn", "geef ik haar wel genoeg te eten", "wat als ik haar verlies bij de bevalling", "lukt het om erbij te zijn dit jaar". Op 14 mei draagt ze precies 11 maanden. Vorig jaar beviel ze 8 dagen vóór die datum.

Misschien maakt ze er een met vlekken, dat duurt gewoon langer ;).


*edit: net een geboortemelder besteld: geeft toch een rustiger gevoel :D


Spannend!!!

Het is weer tijd voor wormtesten!