Ruiterroute Meerssen (kaart)

View Larger Map

Ruiterroute Meerssen

 

Al bijna een jaar geleden had ik de bordjes zien hangen.... Ik was ze eens gevolgd, maar het ging langs een gevaarlijke weg richting vliegveld en daar weer de doorgaande weg op richting autoweg.... Het leek toch wel een route voor gevorderden en ben nooit geweest. Nu vond ik het tijd om de route te gaan volgen en trommelde een stalgenoot op, om met 2 ervaren paarden (Milka was er weer bij) op pad te gaan. Er waren nog 3 stalgenoten bij met racehaf Stelvio (die zich vandaag niet mocht uitleven) en twee minder ervaren (half)arabieren.

klaar voor vertrek

Om het eerste stuk over de gevaarlijke weg te mijden, besloten we om door het bos te gaan. Het paadje werd alleen heel erg smal en daarna nog met prikkeldraad afgezet. Het was zo smal dat ze aan de ene kant door de struiken moesten en aan de andere kant vlak langs de draad en meer uitstekende obstakels. Gelukkig ging alles goed en konden we daarna opgelucht een drafje wagen op een breder pad.

Daarna ging de route de autoweg over (2 keer een brug) en over asfalt door Kazen richting Geulle. Nog even een stuk door het bos en toen langs het spoor, onder het spoor, door het dorp (Geulle) richting visvijver en kanaal. Daar was wel een mooi pad waar de paarden even de benen konden strekken, al vond arabier Klava het leuk om te gaan bokken :(. Daarna was er nog een mooi pad waar in elk weitje een andere racende (of gillende) Shet stond, waardoor dat niet zo soepel ging als gehoopt.  Zo kwamen we vanzelf in het centrum van Bunde uit, vlakbij een ijssalon, dus daar namen we een ijsje.

Klava neemt ook een hapje... "gauw voor de baas het merkt!"

Helaas mag je met je paard het Bunderbos niet in, dus ging de route erlangs, een steile berg op. Zo kwamen we weer bij de bruggen over de autoweg uit. We probeerden of we over het Ecoduct konden, maar dit was alleen voor wandelaars, de trappen aan de andere kan waren te steil. Dit keer gingen we toch maar niet meer door het bos, maar toch over de weg (behalve dappere Milka, die koos de korte weg!).

Ecoduct: op de foto zie je dat er twee paden zijn, één voor de mensen en een voor de (wilde) dieren

Het was een uitdagende route, niet door snelheid, maar door de "obstakels" onderweg. Ik zal proberen om de route in google maps uit te tekenen. Het was voornamelijk asfalt, met enkele goede veldwegen zonder veel stenen ertussen. Een ideale menroute met wel wat (soms flinke) hoogteverschillen. 

Ik nodig mijn mederuiters uit om via een reactie hun ervaring te schrijven, zodat we voor anderen een goede referentie hebben.

de hele bende bij elkaar

Paardenbrood

Lightning @ ponykamp

Op de lokatie van Coaching to Connect werd afgelopen weekend een ponykamp voor kinderen met een beperking georganiseerd. Lightning's bijrijdster was daar ook als begeleiding en vroeg me of ze hem mochten lenen. Als Lightning ergens geschikt voor is dan is het wel als Kinderpony. Daarnaast gingen we zelf een weekendje weg, dus dat kwam goed uit. Paard blij, ik blij.

Als reactie kreeg ik maandag: "wat is hij braaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaf!", "hij is zo lief!". De kinderen hadden er alleen mee mogen rijden (ik had de sidepull meegegeven) en hij was voorzichtig met ze geweest. Ze hadden hem ook beschilderd en het roze en blauw was er nog niet helemaal af. Het zag er wel leuk uit. Beter dan de mestvlek die hij er zelf op getekend had. Hij was wel erg moe geweest. Tja, zeul zelf eens een weekend met 4 kinderen!!

Gisteren had ik hem dan zelf weer aan het werk gezet en hij gaf aan dat hij dat niet zag zitten. Hij stapte en draafde heel langzaam net zoals hij met de kinderen had gedaan. Toen ik hem wat voorwaarts maande, reageerde hij door te grommen en met zijn hoofd te gooien alsof hij wou zeggen "ik ben toch braaf als ik langzaam doe?". Logisch ook, hij was voor dat gedrag het hele weekend (en eerlijk gezegd zijn hele leven) beloond. Ook leek hij me wat stijf, maar dat gaat allemaal weer over.

Ik ben erg benieuwd naar de foto's.

Alleen op de tweewieler

Daarom had ik de tweewieler gekocht... om ook alleen met de koets te kunnen gaan. En omdat het ontzettend leuk is natuurlijk!

Vorige week vond ik het een goed moment. Alleen opgetuigd en ingespannen, hij bleef braaf staan. Ook onderweg was hij super braaf. Omdat ik hem ook in de linker galop wilde (hij springt uit zichzelf steeds rechts aan), heb ik hem veel terug gepakt. Zo deden we vanzelf draf/galop overgangen. Alleen op mijn stem, hij luisterde super goed en werd niet gespannen, net alsof ik hem aan het longeren was.

Op de terugweg verloor ik alleen weer een (nieuwe!) schroef. In mijn eentje heb ik niet genoeg gewicht om goed te balanceren, dus rammelt het wel erg. Jammer genoeg is het karretje niet erg stevig. 

Tanden poetsen

Een tijdje geleden is de tandarts geweest. Hij had toen een klont gras tussen zijn tanden die ontstoken tandvlees veroorzaakte. Om dat in de toekomst te voorkomen, heeft de tandarts de gleuf tussen zijn tanden groter gemaakt. Helaas heeft dat niet het gewenste effect gehad en komt er alleen maar meer gras tussen. Ik pulkte dat er steeds met een (schone) hoevenkrabber ertussenuit of met mijn vingers, met alle risico's van dien. Toen zag ik een stalgenoot met een tandenborstel bij haar paard, dat werkte goed volgens haar. Dus heb ik ook een tandenborstel gekocht. Die pakte hij zo van me aan en begon erop te kauwen. Het moment na de foto, grijp ik met mijn hand in zijn mond om de tandenborstel eruit te vissen, want hij had hem bijna opgegeten!! Toch was de borstel veel te zacht en kreeg ik het gras er niet mee verwijderd.

Ontdek je plekje

Omdat een stalgenoot wat meer van de omgeving wilde zien, te paard dan wel, en ik zo’n beetje overal in deze regio al gestaan en dus gereden heb (ik teken de paden in op een wandelkaart van Zuid Limburg en ben al aardig op weg!), besloten we tot een “nieuwe paden rit”. We hadden racehaf Stelvio bij ons en een ervaren trail paardje Milka. De drie liepen fijn samen en lieten zich niet gek maken. Helaas verloor ik na een uur al een hoefschoen. Gelukkig maakte dat Lightning niet veel uit en we gingen gewoon verder in galop. Toen Stelvio en Milka beiden een flinke sprint trokken, werd ik natuurlijk weer bleek, maar ik kon Lightning bij me houden. Later besloot ik toen Stelvio weer harder ging dan hij, hem heel even te laten gaan. Na een enkele meters kwam hij vanzelf weer terug in tempo – loslaten Saskia!! Hij liep toen even zo lekker dat ik de teugels liet vallen en al roepend met mijn armen wijd galoppeerde. Het wordt nog wat met mij. Tegen het einde van de rit ging Stelvio ècht heel hard en wilde Lightning er weer achteraan. Op dat moment was dat me teveel van het goede en ik kon hem weer bij me houden. Dat kost uiteraard moeite, meer ook omdat ik mezelf dan erg druk maak, maar het lukte gelukkig wel. Wat kunnen ze dan sterk zijn!!


Helaas merkte ik halverwege dat hij voor een schuurplek van de hoefschoen had. Dat had hij nog nooit eerder! Die dus losgemaakt (hij kon hem wel aanhouden) en zo verder gereden. Gek genoeg verloor ik die niet.

De paardjes liepen echt fijn samen en waren best moe toen we terug waren. Wij zelf ook trouwens… we hebben heerlijk gereden!

Route "ontdek je plekje"

Grotere kaart weergeven