Woensdag in de bak gereden. Het ging super goed. Ik had echt weer eens dat “eenheid met je paard” gevoel. Is nog maar 2 keer eerder gebeurd, maar wat is dat fijn . Lekker zweverig, maar zo rijden wil ik elke dag! Dan is er geen verzet en doet hij echt moeite terwijl ik bijna niks hoef te doen. Alsof het vanzelf gaat.
Vrijdag buiten gereden. Alle velden zijn omgeploegd, dus lekker door de velden. Zwaar is dat wel, hij moet dan ook in stap zijn rug gebruiken. Na 45 min was het dan ook op voor hem.
Zaterdagochtend dan maar in de bak gereden. Hij begon erg lui, waarschijnlijk omdat ik weer probeerde zo weinig mogelijk te doen. Te weinig. Even vertellen dat ik het wel meende en het ging veel beter. Het aanspringen in galop ging ook niet zo raketachtig als gewoonlijk door zijn luie bui en zo kon ik dat goed oefenen.
Zondag weer eens met de koets. Hij wil dan ook altijd raketje spelen bij vertrek. Tot mijn groom opperde dat hij dat wel richting stal deed. “Zullen we hem dan eens omdraaien?” En jawel hoor, hij wilde niet vooruit! Haha, daar trappen we dus niet meer in… Ook trekt hij altijd scheef aan de koets. Groom en ik zitten links en rechts. Groom had een heldere dag: ”zal ik eens achter je gaan zitten?” “Ja maar, dan is de koets in onbalans.” Dat was dus net genoeg om hem recht te laten lopen. Hopelijk trekt zijn bespiering zich dan ook een beetje recht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten