NP de Meinweg

Zou de geplande rit door kunnen gaan? Er was erg slecht weer voorspeld... Ik had helaas geen auto, maar gelukkig kon ik er een lenen. Die had ik gisteravond al opgehaald, dus dat was in orde (alhoewel, ik realiseerde me op de terugweg dat ik in overtreding was omdat de combinatie meer woog dan toegestaan, ahum). We gingen met z'n drieën: vriendin Lala, Naïma (ook een mooie bruine dame) en Lightning. Helaas vond Naïma Lightning niet zo leuk en haar dreigementen werden steeds erger, dus we bleven bij haar achterwerk weg ;). Lala was gelukkig wel blij met zijn gezelschap en wij hadden het onderling ook erg naar onze zin. Naïma was vrij onervaren, maar liep onverschrokken (behalve bij de wapperende aspergedoeken dan) voorop. Had ik bij het opzadelen nog beweerd dat Lightning eigenlijk helemaal niet graag gereden werd, vandaag leek hij het erg naar z'n zin te hebben. Hij liep ontspannen, en ongehaast dóór zonder achter te blijven. We hadden een zanderige ondergrond, dus hij kon lekker op blote voeten. Af en toe was er een stenen pad, maar de stenen waren vrij groot en rond. Na afloop had hij geen enkel steentje in zijn hoeven, je zag zelfs niet dat hij 2 uur door het zand had gedraafd. De mooie omgeving was ook een bonus, bossen met brede paden, varens, heide en een elfenmeer. Andere beesten hielden zich schuil (de insecten ook!). En het weer? Tja... we zijn erg nat geworden, maar dat mocht de pret niet drukken.

"Nieuwe" koets uitgeprobeerd

Zondag zijn we voor het eerst met de nieuwe koets geweest. Wat waren we (Lightning, de groom, de hond en ik) blij! Het kwaliteit- en comfortverschil met de oude was ongelofelijk. We hebben er meteen maar spetters op gemaakt :D

Liggend

Ik denk dat er in de honderden foto's op deze blog geen enkele bij is waar Lightning ligt. Ik heb dat ook ooit pas 3 keer gezien en de vorige keren stond hij te snel weer op voor een foto. Dichterbij dat dit kwam ik niet, de kudde kwam kijken of ik iets te snoepen had (ze hebben helaas geleerd dat mensen soms snoep hebben) en toen stonden ze allemaal op. Rust verstoord.

Prikkeldraad

TREC wedstrijd

TREC wedstrijd

We hadden het niet slechter kunnen treffen met het weer, het regende continu, het was maar 10 graden en de weiden waar de hindernissen stonden waren glad geworden. De paarden van de deelnemers waren vrij wakker (het koude weer, de vreemde obstakels in de weiden en het schuttersfeest in de buurt hielpen niet). Dat mocht toch de pret niet drukken en de deelnemers bleven lachen. Voor één paard in het bijzonder dat ongevraagd de berg af galoppeerde en ons liet zien dat zij best kon stijgeren :D.

Omdat Lightning kreupel was (vrijdag draafde hij nog slecht maar vandaag zag ik hem door de wei galopperen!), had ik besloten niet mee te doen en in plaats daarvan mee te helpen. Zo werd ik jury bij 3 hindernissen. Alle deelnemers waren in vier groepen van ongeveer 4 paarden verdeeld, onder zadel en in de hand. De groepen gingen de hindernissen samen langs. Dat werkte heel goed, want zo kon ik met de groep mee van hindernis naar hindernis. Alle groepen begonnen tegelijk bij een andere hindernis. Door het zo te doen waren we in een uur klaar! Het ging heel soepel en voor de paarden was het ook prettig.

Mijn hindernissen waren een slalom, een sprong aan de hand en stilstaan met de ruiter. Dat ging voor bijna alle deelnemers erg goed. Verder hadden ze nog: zo snel mogelijk stappen/zo langzaam mogelijk galopperen, een hek, een brug, een labyrint, een sprong onder zadel, voor- en achterwaarts door een smalle doorgang, ground tie, stapblokken naast het paard en laaghangende takken. Foto's volgen!